Κι η μουσική μαζί σου… Ταξιδιωτικές σημειώσεις (vol. 19)

Γραμμένο από την Αικατερίνη Τεμπέλη με αφορμή το τραγούδι: “Χριστούγεννα θα είσαι εδώ”, των Ηλία Μακρίδη και Μάνου Ξυδού.

“Έξω σωπαίνει ο καιρός και καλοδέχεται,
μια υποψία από χιόνι σ’ άδειο δρόμο.
Από το τζάμι έξω βλέπεις κι ονειρεύεσαι,
αυτή τη νύχτα που σταμάτησε ο χρόνος…”

Θα χαμογελούσες βλέποντας αυτά τα πιάνα στη σειρά, μες το δρόμο… Κι η πόλη που έχει στολιστεί για τις γιορτές, είναι σαν να σε καλεί να παίξεις τη μουσική σου. Ν’ ανοίξεις την καρδιά σου και ν’ ακουστεί το τραγούδι σου στον κόσμο. Πάνω απ’ τα κάστρα και τις γέφυρες του Δούναβη…

“Είναι Χριστούγεννα ξανά και όλοι χαίρονται,
βλέπουν το δέντρο με τα φώτα στολισμένο.
Στέκουν μπροστά του αμίλητοι και σκέφτονται,
ένα τραγούδι τόσους μήνες ξεχασμένο…”

Χαιρετάω τους ξένους αυτής της πολυεθνικής γειτονιάς που θα σου άρεσε, το ξέρω… Ταϊλανδέζοι, Τούρκοι, Άγγλοι, Ινδοί, Παλαιστίνιοι, Ιταλοί, Κινέζοι, όλοι εδώ. Η Βουδαπέστη της Εβραϊκής συνοικίας, που μου θυμίζει τόσο το κέντρο της Αθήνας, την Κυψέλη, τους Αμπελόκηπους…

“Θα είσαι εδώ, θα είσαι εδώ.
Θα είσαι εδώ…”

Τι να εύχονται άραγε κρυφά οι λυπημένοι; Πόσους πόνους περιμένουν να τους γιατρέψει ο χρόνος; Τα μόνα θαύματα που ξέρω πάντως εγώ, τα έκανε η αγάπη.

Αικατερίνη Τεμπέλη, Budapest, 11/7/2018.