DreamCity Radio
Από την Στέλλα Καμπάνη.
Ακόμα μέσα μου σε κουβαλώ. Δεν έχουν αντικρίσει ακόμα τα μάτια σου τον κόσμο τούτο. Και πόσο φοβάμαι αυτή τη στιγμή! Έχει γεμίσει ο κόσμος κινδύνους κι εγώ δε θα μπορώ να είμαι πάντα εκεί για να σε προστατεύω. Μα σου υπόσχομαι μικρό μου, θα σε γεμίσω με όσα χρειάζονται για να τ’ αντιμετωπίσεις όλα.
Στο υπόσχομαι, θα σε γεμίσω με πείσμα. Απ’ αυτό που δε σε κάνει κακομαθημένο. Απ’ το πείσμα εκείνο που θα σε κάνει να παλεύεις για όσα επιθυμείς. Από εκείνο που θα σε κάνει να μην τα παρατάς. Όσα δύσκολα κι αν βρεθούν στο δρόμο σου, θα τα αντιμετωπίσεις όλα. Θα προσπαθήσω γι’ αυτό και ξέρω πως θα τα καταφέρεις. Σε εμπιστεύομαι!
Στο υπόσχομαι, θα σε γεμίσω με ελπίδα. Όσα κι αν έρθουν, όσο κι αν λυγίσουν οι αντοχές σου, σ’ όσα κομμάτια κι αν σπάσεις, θα έχεις τη δύναμη να τα κολλήσεις ένα ένα, μέχρι να γίνεις ξανά εσύ. Ποτέ δε θα είσαι ίδιο μικρό μου όπως ήσουν πριν σπάσεις . Μα θα σε βοηθήσω να κρατήσεις ό,τι καλύτερο από σένα και να μάθεις το μάθημά σου. Δε θα στα στερήσω τα μαθήματα αυτά. Δε θα σε βάλω σε “γυάλα” για να μην πληγωθείς. Μα θα σε μάθω να χαμογελάς ξανά όταν πια τα δύσκολα περάσουν.
Θα σε μάθω να σέβεσαι, να είσαι ευγενικός. Μα όχι μόνο στους τρόπους. Ευγένεια ψυχής θέλω να σου χαρίσω. Να βλέπεις τον αδύναμο και να νοιάζεσαι. Να βλέπεις τον πιο δυνατό και να μαθαίνεις απ’ αυτόν, να μην τον ζηλέψεις ποτέ. Να βλέπεις τον σκληρό και να του χαμογελάς. Να λες “καλή καρδιά” και να φεύγεις, όσο κι αν σε πληγώσει. Κι αν βρεθούν άνθρωποι να εκμεταλλευτούν αυτή την ευγένειά σου, θα σε μάθω να μην κρατήσεις ποτέ κακία. Να μη ζητήσεις ποτέ εκδίκηση. Να είσαι εντάξει με τον εαυτό σου θέλω και να ξαπλώνεις ήρεμος τα βράδια στο κρεβάτι, δίχως τύψεις για το πώς φέρθηκες, μα με χαμόγελο που δεν πλήγωσες κάποιον.
Στο υπόσχομαι, θα σε γεμίσω με αγάπη. Η πιο μεγάλη δύναμη είναι. Αν γνωρίσεις την αγάπη και μάθεις να αγαπάς , δεν έχεις να φοβάσαι τίποτα. Θα πληγωθείς σίγουρα, μα αξίζει το τίμημα. Θα καταλάβεις μια μέρα. Όταν θα νιώσεις την αγκαλιά που λαχταράς , κι αν ακόμα τη χάσεις, θα καταλάβεις πόσο τυχερό ήσουν μικρό μου που αγάπησες κι ας μην αγαπήθηκες όσο λαχταρούσες. Δε θα σε κάνω σκληρό άνθρωπο εγώ μικρό μου, κι ας είναι αυτοί που επιβιώνουν πιο εύκολα στις μέρες μας. Κι αν λίγο μου μοιάσεις, ξέρω πως δε θα θες ούτε εσύ να γίνεις τέτοιος άνθρωπος.
Γιατί βλέπεις μικρό μου, αυτή η ζωή τα έχει όλα. Και πίκρες και χαρές. Και ανθρώπους που σε αγαπούν και ανθρώπους που θα σε πληγώσουν. Καμιά φορά θα σε πληγώσουν , άθελά τους, ακόμη κι εκείνοι που σ’ αγαπούν. Λένε πως σ’ αυτή τη ζωή δε μπορείς να τα έχεις όλα. Μα στο υπόσχομαι μικρό μου, όσα μπορώ να σου δώσω, θα στα χαρίσω. Κι έπειτα, αξιοποίησέ τα εσύ. Κι αν μάθεις να τα εκτιμάς, ίσως καταφέρεις τελικά να τα έχεις όλα. Γιατί μπορεί να μη καταφέρω να σου δώσω όσα επιθυμείς από υλικά αγαθά, μα ξέρω πως θέλω να αποκτήσεις τη μεγαλύτερη περιουσία : συναισθήματα όμορφα, που θα σε κάνουν Άνθρωπο. Και τότε, όπου κι αν βρίσκομαι εκείνες τις στιγμές της ζωής σου, να ξέρεις πως σίγουρα θα είμαι υπερήφανη για σένα.
Κοιμήσου τώρα μέσα στα σπλάχνα μου, κι εύχομαι όταν τα μάτια σου αντικρίσουν αυτό τον κόσμο, να έχω βάλει ένα λιθαράκι ακόμα και να έχω προλάβει να τον κάνω λίγο καλύτερο για σένα.
Written by: DreamCity
dreamcity dreamcity radio λογοτεχνία Στέλλα Καμπάνη
Presented by Giannis Maintopoulos
20:00 - 22:00
22:00 - 00:00
Playlist by Dimitris Lazaridis
00:00 - 08:00
COPYRIGHT (C) 2024 DREAMCITY RADIO