Κι η μουσική μαζί σου… Ταξιδιωτικές σημειώσεις (vol. 4)

Γραμμένο από την Αικατερίνη Τεμπέλη για το τραγούδι “Η θάλασσα” των Θέμη Καραμουρατίδη – Οδυσσέα Ιωάννου, που ερμηνεύει ο Σωκράτης Μάλαμας.

“Tην άκουσα τη θάλασσα / Τα κύματα να λύνει…”

Ακούς τη θάλασσα; Πως παίζει μουσική μ’ όλα τα πνευστά της… Έλα κάθισε δίπλα μου στα σκαλοπάτια δίπλα στο κύμα. Να δούμε τα πολύχρωμα γέλια των παιδιών που περιμένουν τον χαιρετισμό του ήλιου, βουτώντας στα ρηχά νερά και τινάζοντας απ’ τα μαλλιά τους εκατοντάδες φωτεινές σταγόνες.

Μείνε ν’ ακούσουμε το γαλάζιο της να συνθέτει μελωδίες. Ο αέρας φέρνει μυρωδιά από λεβάντα. Μυρωδιές από ακτές που μας περιμένουν αύριο… Πάμε μια βόλτα με το κίτρινο υποβρύχιο; Πάμε; Μην τα κοιτάς τα λευκά τριαντάφυλλα που παίρνει μακριά το ρεύμα. Μην…

“Δεν είχα φίλους ναυτικούς / Τσιγάρο άναψα γι’ αυτούς / Που το νερό τους πίνει…”

Έζησα πολλούς θανάτους, σου λέω. Αρκετούς για να ξέρω πως ο κεραυνός τσακίζει τα κλαδιά, αλλά τα δέντρα κάποτε ανθίζουν πάλι. Κι οι νεκροί μου φυλαγμένοι καλά στη μνήμη, καταλαβαίνουν πιστεύω, πως μερικές φορές πρέπει να λύνεις τα σκοινιά, να αποχαιρετάς και να προχωράς, παίρνοντας τις ρίζες σου μαζί σου…

“Σε άκουσα που έκλαιγες / Κι ήθελες να γυρίσω / Δεν τους γυρνάς τους ποταμούς / Τσιγάρο άναψα γι’ αυτούς / Που πίσω μου θ’ αφήσω…”

Αικατερίνη Τεμπέλη, Zadar, 11/7/2019