Κι η μουσική μαζί σου… Ταξιδιωτικές σημειώσεις

Γραμμένο από την Αικατερίνη Τεμπέλη για το τραγούδι “Η Γοργόνα” του Παύλου Παυλίδη.

“Αναρωτιέμαι από που να έχεις έρθει / μικρή πανσέληνος ανάμεσα στα όρη…”

Μ’ αρμύρα στα χείλη, άνεμο στα μαλλιά, κατάστηθα με βρήκε το τραγούδι…  Άοπλη, δίχως άμυνες. Να βάφω μωβ* μια,-μια τις σιωπές μου.  Πολλά φαντάσματα γεννοβολούν οι νύχτες.

Δεν μ’ εμποδίζει τίποτα. Και μ’ αποκλείουν όλα. Γυαλιά, ξυράφια, συρματόπλεγμα. Τοίχοι αόρατοι, άγρια σκυλιά. Κύματα, κύματα. Βαριά αλυσίδα η ελπίδα. Μα ξέρω… Ξέρω.

“Για να’ ρθεις έχω νικηθεί σ’ άλλους πολέμους / και σ’ άλλες μάχες για να ’ρθεις έχω νικήσει…”

Μη με φορτώνεις παραμύθια, μη μαλάματα. Μακριά τ’ αστέρια, πιο κοντά τα Τάρταρα. Άσε μου μια παρένθεση, σου λέω. Πώς μ’ εξηγείς με τα δικά σου μέτρα;.

Σ’ αυτή τη θάλασσα, μαύρα νερά ένα γύρω. Τα μάτια σου ακατάλυτα δεσμά. Κι αν σ’ απειλώ με αδιέξοδα, δε διασώζομαι. Ο χάρτης δείχνει που θα επιστρέψω…

 “…είμαι ένα πλοίο σε νυχτερινή πορεία / και συ ορίζοντας τη ώρα που θα φέξει…”

6/7/2019