Μικρό μου…
Από την Στέλλα Καμπάνη. Ακόμα μέσα μου σε κουβαλώ. Δεν έχουν αντικρίσει ακόμα τα μάτια σου τον κόσμο τούτο. Και πόσο φοβάμαι αυτή τη στιγμή!
Από την Στέλλα Καμπάνη. Ακόμα μέσα μου σε κουβαλώ. Δεν έχουν αντικρίσει ακόμα τα μάτια σου τον κόσμο τούτο. Και πόσο φοβάμαι αυτή τη στιγμή!
Από την Στέλλα Καμπάνη. Ξυπνάς από βαθύ ύπνο, (ίσαμε σαράντα μέτρα βάθος λέμε τώρα) και πας παραπατώντας στην κουζίνα. Τα μάτια σου είναι ακόμα κλειστά και...
Από την Στέλλα Καμπάνη. Δεν έφυγες ποτέ. Κι όμως σε θέλω πίσω. Δυο άνθρωποι βρισκόμαστε μέσα στο ίδιο δωμάτιο, κι έτσι κενοί κι οι δυο όπως...
Από την Στέλλα Καμπάνη. Τις αγαπάω αυτές τις ρυτιδούλες. Αυτές που συντροφεύουν τα χείλη σου όταν χαμογελάς.
Γράφει η Στέλλα Καμπάνη. Έξι ώρα το ξημέρωμα και όπως κάθε πρωί τα τελευταία χρόνια, πετάχτηκα ιδρωμένος μέσα στον ύπνο μου.
Από την Στέλλα Καμπάνη. O αέρας είχε αρχίσει ήδη να δυναμώνει. Πίσω απ’ το θαμπό τζάμι δύο φιγούρες φωτίζονταν σε κάθε λάμψη των αστραπών.