Μνήμες…
Από την Στέλλα Καμπάνη. Ο ήλιος ήταν ακόμη ψηλά όταν αποφάσισες να βγεις μια βόλτα εκείνη τη μέρα του Μαρτίου.
Από την Στέλλα Καμπάνη. Ο ήλιος ήταν ακόμη ψηλά όταν αποφάσισες να βγεις μια βόλτα εκείνη τη μέρα του Μαρτίου.
Από την Στέλλα Καμπάνη. Ήταν άλλη μια συνηθισμένη Παρασκευή για τη Γιάννα, μόνο που εκείνη τη μέρα...
Από την Στέλλα Καμπάνη. Στη Γιάννα πάντα άρεσε να θυμάται και να αναπολεί. Και τα όμορφα και τα άσχημα. Και τα ζόρικα και τα εύκολα.
Από την Στέλλα Καμπάνη. Καθισμένη στο πεζοδρόμιο, με γόνατα γδαρμένα, η μικρή Κατερίνα έκλαιγε με αναφιλητά.
Από την Στέλλα Καμπάνη. Το πόρισμα είχε κιόλας βγει. Μηνιγγοεγκεφαλίτιδα. Λέξη, την οποία λίγοι άνθρωποι τυχαίνει να γνωρίζουν.
Από την Στέλλα Καμπάνη. Πριν πολλά πολλά χρόνια, ο κυριούλης στο αστυνομικό τμήμα δεν έγραψε ύψος στη ταυτότητά μου.
Γραμμένο από την Στέλλα Καμπάνη. Περπατούσαν και κρατιόντουσαν χέρι χέρι...
Από την Στέλλα Καμπάνη. Φτάνει το μεσημέρι κι η κοιλιά αρχίζει να κάνει το μικρό της πόλεμο. Σηκώνομαι απ' τον καναπέ, ανοίγω το ψυγείο και βλέπω διάφορα. Μα τίποτα δε μου κάνει κέφι. Ξαναγυρνώ στο σαλόνι και ο πόλεμος συνεχίζεται. Κάθομαι στον καναπέ, σκεπάζομαι με μια κουβερτούλα και απ'το χουζούρεμα κλείνουν τα μάτια μου. Κι έτσι ξαπλωμένη εκεί, βρίσκομαι στην κουζίνα πάλι, να παρακολουθώ τη προγιαγιά να ετοιμάζει το μεσημεριανό. Παίρνει μια λεκανίτσα και σαν μάγισσα ρίχνει μέσα ένα ένα […]
Από την Στέλλα Καμπάνη. Τόσους μήνες σε κουβαλάει στα σπλάχνα της. Τριγυρίζει μέσα στο πλήθος και χαϊδεύει την κοιλίτσα της. Ακόμη και τότε νιώθεις το χάδι της.
Loading...