Νικόλ Κίντμαν, ιστορία μιας ζωής!

H Νικόλ Κίντμαν (Nicole Mary Kidman) γεννήθηκε στις 20 Ιουνίου του 1967, στη Χονολουλού της Χαβάης και είναι Αυστραλή ηθοποιός, βραβευμένη με Όσκαρ, BAFTA, Χρυσές Σφαίρες, Έμμυ. Η μητέρα της Janelle Ann ήταν νοσηλεύτρια και είχε επιμεληθεί τα βιβλία που έγραφε ο πατέρας της, Antony Kidman, ο οποίος ήταν βιοχημικός και κλινικός ψυχολόγος. Έχει επίσης μία μικρότερη αδελφή, την Antonia Kidman, δημοσιογράφο και τηλεπαρουσιάστρια. Όταν γεννήθηκε η Νικόλ της δόθηκε το όνομα, “Hōkūlani”, που σημαίνει ”Αστέρι του Παραδείσου” έμπνευση από ένα ελεφαντάκι που είχε γεννηθεί εκείνη την περίοδο στον Ζωολογικό κήπο της Χαβάης. Ο πατέρας της τότε, μόλις είχε αποφοιτήσει από το πανεπιστήμιο (University of Hawaiʻi at Mānoa) και έγινε ιατρικός επισκέπτης στο Εθνικό Ινστιτούτο Ψυχικής Υγείας στην Αμερική. Μετακόμισαν και όσο ζούσαν στην Ουάσιγκτον, οι γονείς της Νικόλ έπαιρναν μέρος στις αντιπολεμικές πορείες για τον πόλεμο του Βιετνάμ, που ήταν σε εξέλιξη τον καιρό εκείνο. Η οικογένεια της επέστρεψε στην Αυστραλία, όταν εκείνη ήταν τεσσάρων, όπου η μητέρα της ζει ακόμα στην βόρεια ακτή του Σίδνεϋ. Η Νικόλ έχει επίσης Ιρλανδική και Σκωτσέζικη καταγωγή.

Η Κίντμαν μεγάλωσε στην Αυστραλία και πήγε σχολείο στο Lane Cove Public School αλλά και στο North Sydney Girls’ High School. Ξεκίνησε μπαλέτο και έδειξε από πολύ μικρή ηλικία το ταλέντο της στην υποκριτική. Έχει δηλώσει πως η έμπνευσή της, για να γίνει ηθοποιός, ήταν η Margaret Hamilton, όταν την είδε στο ”Wicked Witch of the West in The Wizard of Oz”. Σπούδασε στο Phillip Street Theatre στο Σίδνεϋ μαζί με την Naomi Watts, η οποία ήταν και εκείνη στο ίδιο πανεπιστήμιο τότε και παραμένουν ακόμα στενές φίλες με κοινές εμφανίσεις σε γκαλά, βραβεία και πρεμιέρες ταινιών. Επίσης σπούδασε και στο Australian Theatre for Young People. Εδώ έκανε μαθήματα δράματος και μιμητικής. Έδινε παραστάσεις στην εφηβεία της για να βρίσκει καταφύγιο η ενεργεία της, όπως δήλωσε χρόνια αργότερα. Λόγω του όμορφου δέρματος και των φυσικών κόκκινων μαλλιών της, ο αυστραλιανός ήλιος ανάγκασε την νεαρή Κίντμαν να κάνει πρόβες στις σκοτεινές αίθουσες του θεάτρου. Ξεχώρισε και για τις φωνητικές της ικανότητες στο Phillip Street Theatre, έλαβε έπαινο και ενθάρρυνση να συνεχίσει να δουλεύει με πλήρη απασχόληση πλέον.

Το 1983, η 16χρονη πλέον Κίντμαν έκανε το ντεμπούτο της σε μία ταινία remake για την αγαπημένη αυστραλιανή σεζόν της σειράς ”Bush Christmas”. Μέχρι το τέλος του 1983, είχε ρόλο στην τηλεοπτική σειρά ”Five Mile Creek”. Το 1984, η μητέρα της διαγνώστηκε με καρκίνο του μαστού, γεγονός που προκάλεσε  την Κίντμαν να διακόψει προσωρινά την καριέρα της. Ξεκίνησε να σπουδάζει μασάζ, ώστε να μπορεί να βοηθήσει τη μητέρα της με φυσιοθεραπεία. Επέστρεψε και  άρχισε να κερδίζει δημοτικότητα στα μέσα της δεκαετίας του 1980 αφού εμφανίστηκε σε πολλούς ρόλους ταινιών, συμπεριλαμβανομένων των ”BMX Bandits” (1983), ”Watch the Shadows Dance” (1987) και της ρομαντικής κωμωδίας ”Windrider” (1986), η οποία κέρδισε την προσοχή λόγω των άγριων σκηνών. Επίσης κατά τη διάρκεια της δεκαετίας, εμφανίστηκε σε αρκετές αυστραλιανές παραγωγές, συμπεριλαμβανομένης της σαπουνόπερας ”A Country Practice” και  στο miniseries για το Βιετνάμ το 1987. Το 1988, εμφανίστηκε στο ”Emerald City”, που ήταν βασισμένο σε θεατρικό με το ίδιο όνομα.

Η ταινία της κέρδισε ένα βραβείο στην κατηγορία Best Supporting Actress από το Australian Film Institute. Στη συνέχεια πρωταγωνίστησε με τον Sam Neill στο “Dead Calm” (1989) ως Rae Ingram, παίζοντας τη σύζυγο ενός αξιωματικού του ναυτικού. Το θρίλερ την έφερε στη διεθνή αναγνώριση και άνοιξε τον δρόμο για τον αμερικάνικο κινηματογράφο. Στη συνέχεια, πρωταγωνίστησε, μαζί με τον τότε φίλο της και τον μελλοντικό σύζυγό της, Tom Cruise, στην ταινία ”Days of Thunder” (1990), ως νεαρή γιατρός που ερωτεύτηκε έναν οδηγό της NASCAR. Είναι το ντεμπούτο της στην Αμερική και ήταν από τις ταινίες με τα υψηλότερα κέρδη της χρονιάς. Το 1991, συμπράττει με τον Thandiwe Newton και την πρώην συμμαθήτρια της Naomi Watts, στην ανεξάρτητη αυστραλιανή ταινία ”Flirting”, παίζοντας τα κορίτσια γυμνασίου της εποχής, που κέρδισε το βραβείο καλύτερης ταινίας του Australian Film Institute.

Την ίδια χρονιά, η δουλειά της στην ταινία ”Billy Bathgate” κέρδισε την πρώτη υποψηφιότητα για βραβείο στα  Golden Globe, στην κατηγορία  Best Supporting Actress. Τον επόμενο χρόνο, αυτή και ο Κρουζ συνεργάστηκαν για το ”Far and Away” (1992) του Ρον Χάουαρντ, το οποίο είχε μέτριες κριτικές αλλά έγινε εμπορική επιτυχία. Το 1993, πρωταγωνίστησε στο θρίλερ “Malice” με τον Alec Baldwin και στο δράμα ”My Life” με τον Michael Keaton. Το 1995 έπαιξε την Dr. Chase Meridian, το κορίτσι που βρίσκεται σε κίνδυνο, στην ταινία ”Batman Forever”, με τον Val Kilmer. Την ίδια χρονιά, πρωταγωνίστησε στην σκοτεινή κωμωδία του Gus Van Sant, ”To Die For”, στην οποία έπαιξε μία δολοφονική δημοσιογράφο με το όνομα Suzanne Stone. Στη συνέχεια εμφανίστηκε, μαζί με την Barbara Hershey και τον John Malkovich, στο ”The Portrait of a Lady” (1996), με βάση το μυθιστόρημα με το ίδιο όνομα, και πρωταγωνίστησε στο ”The Peacemaker” (1997) ως πυρηνικός ειδικός του Λευκού Οίκου, Dr. Julia Kelly, με τον Τζορτζ Κλούνεϊ. Τα κέρδη της ταινίας έφτασαν τα 110 εκατομμύρια δολάρια παγκοσμίως.

Το 1998, πρωταγωνίστησε στην κωμωδία ”Practical Magic” μαζί με τη Sandra Bullock, ως δύο αδελφές μάγισσες, που αντιμετωπίζουν μια απειλητική κατάρα που τους εμποδίζει να βρουν την αγάπη. Το 1999, επανενώθηκε με τον τότε σύζυγο της, Tom Cruise, στο ”Eyes Wide Shut”, την τελευταία ταινία του σκηνοθέτη Στάνλεϊ Κούμπρικ. Η ταινία έγινε αντικείμενο αντιπαραθέσεων και λογοκρισίας, λόγω της ρητής φύσης των σεξουαλικών σκηνών της αλλά και των εξουθενωτικών μεθόδων και ψυχολογικών δοκιμασιών που εφάρμοσε ο Κιούμπρικ, κατά την διάρκεια των γυρισμάτων. Μετά από ένα σύντομο κενό και ένα πολύκροτο διαζύγιο από τον Cruise, επέστρεψε στην οθόνη για να παίξει μια νύφη στο Βρετανοαμερικανικό δράμα ”Birthday Girl”.

Το 2001, έπαιξε στο μιούζικαλ του Μπαζ Λούρμαν ”Moulin Rouge!”, με τον Ewan McGregor. Η παράσταση και το τραγούδι της έλαβαν θετικά σχόλια , έλαβε το δεύτερο της βραβείο στα Golden Globeς στην κατηγορία Best Actress in a Motion Picture Musical or Comedy και μια υποψηφιότητα για Όσκαρ. Πρωταγωνίστησε επίσης στην ταινία τρόμου του Alejandro Amenábar ”The Otherς” (2001). Κερδίζοντας πάνω από 210 εκατομμύρια δολάρια παγκοσμίως, η ταινία κέρδισε επίσης αρκετές υποψηφιότητες για το βραβείο Goya, συμπεριλαμβανομένης και μιας υποψηφιότητας για την Κίντμαν στην κατηγορία Best Actress .

Έλαβε το δεύτερο της βραβείο BAFTA και το πέμπτο της βραβείο Golden Globe Award. Το 2002, η Κίντμαν κέρδισε καλές κριτικές για την ερμηνεία της της, ως Βιρτζίνια Γουλφ  στην ταινία του Stephen Daldry, ”The Hours”, με πρωταγωνιστές τη Μέριλ Στριπ και τη Τζούλιαν Μουρ.

Η Κίντμαν για τον ρόλο, φορούσε προσθετικά που εφαρμόστηκαν στη μύτη της, κάνοντάς την να είναι σχεδόν μη αναγνωρίσιμη. Έπαιζε τη συγγραφέα κατά τη διάρκεια της ζωής της στην Αγγλία τη δεκαετία του 1920, που πάλευε με την  κατάθλιψη και την ψυχική ασθένεια, ενώ προσπαθούσε να γράψει το μυθιστόρημά της, την κυρία Dalloway. Η ταινία κέρδισε θετικές κριτικές και αρκετές υποψηφιότητες, συμπεριλαμβανομένου του βραβείου Όσκαρ για την καλύτερη ταινία. Η Κίντμαν κέρδισε πολλά βραβεία κριτικών, όπως το πρώτο Βραβείο BAFTA, το τρίτο Βραβείο Χρυσής Σφαίρας και το Όσκαρ Καλύτερης Ηθοποιού, ως η πρώτη Αυστραλιανή ηθοποιός που κέρδισε ποτέ ένα Όσκαρ. Μετά τη νίκη της στα Όσκαρ, εμφανίστηκε σε τρεις πολύ διαφορετικές ταινίες το 2003.

Ο πρώτος πρωταγωνιστικός ρόλος, στο ”Dogville”, του σκηνοθέτη Lars von Trier, που ήταν μια πειραματική, πεσιμιστική και σκληρή ταινία. Αν και η ταινία δίχασε τους κριτικούς στις Ηνωμένες Πολιτείες, η Κίντμαν κέρδισε πάλι επαίνους για την ερμηνεία  της. Η δεύτερή ταινία ήταν μια προσαρμογή του μυθιστορήματος του Philip Roth, ”The Human Stain”, με τον Anthony Hopkins. Η τρίτη της ταινία ήταν το πολεμικό δράμα του Anthony Minghella ”Cold Mountain”.  Πρωταγωνίστησε με τον Jude Law και τον Renée Zellweger κερδίζοντας ξανά οσκαρική υποψηφιότητα. Το 2004 πρωταγωνίστησε στην ταινία ”Birth”, μια ιδιοσυγκρασιακή ταινία πένθους, η οποία προκάλεσε πλήθος αντιδράσεων  για μια σκηνή στην οποία η Κίντμαν μοιράζεται ένα μπάνιο με τον συν-πρωταγωνιστή της, Cameron Bright, τότε ηλικίας δέκα ετών.

Την ίδια χρονιά, εμφανίστηκε ως επιτυχημένη παραγωγός, στη μαύρη ταινία κωμωδίας-επιστημονικής φαντασίας, ”The Stepford Wive”, ένα remake της ταινίας του 1975 με το ίδιο όνομα, σε σκηνοθεσία Frank Oz, δίπλα στην Γκλεν Κλόουζ. Το 2005, η Κίντμαν εμφανίστηκε με τον Sean Penn, στο θρίλερ του  Sydney Pollack, ”The Interpreter” και με τον Will Ferrell στη ρομαντική κωμωδία ”Bewitched”, με βάση την τηλεοπτική κωμική σειρά του 1960 με το ίδιο όνομα. Ενώ καμία ταινία δεν πήγε καλά στις Ηνωμένες Πολιτείες και οι δύο ήταν διεθνείς επιτυχίες. Η Kidman και ο Ferrell κέρδισαν δικαίως το βραβείο Razzie για το χειρότερο ζεύγος οθόνης. Σε συνδυασμό με την επιτυχία της στην κινηματογραφική βιομηχανία, η Kidman έγινε το πρόσωπο της μάρκας αρωμάτων Chanel, για το θρυλικό άρωμα No. 5.

Πρωταγωνίστησε σε μια καμπάνια τηλεοπτικών και έντυπων διαφημίσεων με τον Rodrigo Santoro, για να προωθήσει το άρωμα κατά τη διάρκεια των εορταστικών περιόδων του 2004, 2005, 2006 και 2008. Η τριών λεπτών διαφημιστική παραγωγή της Chanel No. 5 έκανε την Kidman την κάτοχο του ρεκόρ για τα περισσότερα χρήματα που καταβάλλονται ανά λεπτό σε μια ηθοποιό αφού μέσα από αυτήν φέρεται να κέρδισε 12 εκατομμύρια δολάρια για την διαφήμιση των τριών λεπτών.

Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, εμφανίστηκε επίσης ως η 45η πιο ισχυρή προσωπικότητα στη λίστα 100 Forbes Celebrity. Η περιουσία της ανήλθε στα 14,5 εκατομμύρια δολάρια το 2004–2005. Στη λίστα των ηθοποιών με τις υψηλότερες αμοιβές του περιοδικού People, η Kidman ήρθε δεύτερη πίσω από τη Julia Roberts, με το ποσό 16-17 εκατομμυρίων δολαρίων ανά ταινία. Η Nintendo το 2007 ανακοίνωσε ότι η Kidman θα είναι το νέο πρόσωπο της διαφημιστικής καμπάνιας της Nintendo για το παιχνίδι Nintendo DS More Brain Training στην ευρωπαϊκή του αγορά. Το 2006, παρουσίασε τη φωτογράφο Diane Arbus στη βιογραφική ταινία ”Fur”, με τον Robert Downey Jr., και έδωσε τη φωνή της στην ταινία κινουμένων σχεδίων ”Happy Feet”, η οποία κέρδισε πάνω από 384 εκατομμύρια δολάρια παγκοσμίως.

Το 2007, πρωταγωνίστησε στην ταινία επιστημονικής φαντασίας ”The Invasion” σε σκηνοθεσία του Oliver Hirschbiegel, ένα remake του 1956 ”Invasion of the Body Snatchers” και πρωταγωνίστησε με την Jennifer Jason Leigh και τον Jack Black στο κωμικό δράμα του Noah Baumbach, ”Margot at the Wedding”. Επίσης πρωταγωνίστησε στη φαντασία-περιπέτεια, ”The Golden Compass” (2007), παίζοντας την κακοποιό Marisa Coulter.

Το 2008, επανενώθηκε με τον σκηνοθέτη του Moulin Rouge, Baz Luhrmann στην ταινία ”Australia” και πρωταγωνίστησε με τον  Χιου Τζάκμαν. Εμφανίστηκε στο μιούζικαλ του Rob Marshall ”Nine” το 2009, παίζοντας τη μούσα του Federico Fellini, Claudia Jenssen, δίπλα στους Ντάνιελ Ντέιβ-Λιούις, Τζούντι Ντεντς, Μάριον Κοτιγιάρ, Πενέλοπε Κρουζ και Σοφία Λόρεν. Αν και ο χρόνος εμφάνισης ήταν σύντομος σε σύγκριση με τις άλλες ηθοποιούς, ερμήνευσε το “Unusual Way”, αριστοτεχνικά, μαζί με τον Day-Lewis. Η ταινία έλαβε αρκετές υποψηφιότητες για το βραβείο Golden Globe Awardς και Academy Awardς και χάρισε στην Κίντμαν μια τέταρτη υποψηφιότητα για βραβείο Screen Actors Guild, ως μέρος της εξαιρετικής απόδοσης από ένα cast σε μια ταινία. Το 2010, η Kidman πρωταγωνίστησε με τον Aaron Eckhart στην ταινία ”Rabbit Hole” και εγκατέλειψε το ρόλο της για τον Woody Allen, στο ”You Will Meet a Tall Dark Stranger”, ο οποίος πέρασε στην Νάομι Γουότς.

Ο πόνος που ερμήνευσε , ως μια θλιβερή μητέρα στην ταινία, κέρδισε τους κριτικούς της και έλαβε υποψηφιότητες για τα Βραβεία Όσκαρ, τα Βραβεία Golden Globe και τα βραβεία Screen Actors Guildς. Επίσης, δάνεισε τη φωνή της σε ένα διαφημιστικό βίντεο, που χρησιμοποίησε η Αυστραλία για να υποστηρίξει την προσπάθειά της να φιλοξενήσει το Παγκόσμιο Κύπελλο της FIFA του 2018.

Το 2011, πρωταγωνίστησε μαζί με τον Nicolas Cage στο θρίλερ δράσης ”Trespass” του σκηνοθέτη Joel Schumacher, και εμφανίστηκε με Adam Sandler και Jennifer Aniston στη ρομαντική κωμωδία ‘Just Go with It” του Dennis Dugan σε έναν μικρό ρόλο. Το 2012, η Kidman και η Clive Owen πρωταγωνίστησαν στην ταινία του HBO ”Hemingway & Gellhorn”. Επίσης Στην προσαρμογή του Lee Daniels στο μυθιστόρημα του Pete Dexter, ”The Paperboy” (2012). Η ταινία συμμετείχε στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου των Καννών το 2012 και η εμφάνιση της Kidman κέρδισε υποψηφιότητες για το SAG και το Saturn Award για την Καλύτερη Ηθοποιό, έδωσε στην Kidman το δεύτερο της βραβείο Χρυσής Σφαίρας για την Καλύτερη Ηθοποιό και τη δέκατη της υποψηφιότητά της συνολικά.

Το 2012, η ηχογράφηση του βιβλίου της Kidman για το ”To the Lighthouse” της Virginia Woolf κυκλοφόρησε στο Audible.com. Η Kidman πρωταγωνίστησε ακόμα, ως ασταθής μητέρα στο ”Stoker”του κορεάτη Πάρκ (2013), έχοντας  στην περσόνα της έντονα χιτσκοκικά χρώματα. Τον Απρίλιο του 2013, επιλέχθηκε ως μέλος της κύριας κριτικής επιτροπής του διαγωνισμού στο Φεστιβάλ των Καννών 2013 και πρωταγωνίστησε στη βιογραφική ταινία ”Grace of Monaco”, που αποτέλεσε την έναρξη του Φεστιβάλ Κινηματογράφου των Καννών το 2014.

Η ταινία έλαβε σε μεγάλο βαθμό αρνητικά σχόλια. Η Kidman πρωταγωνίστησε επίσης σε δύο ταινίες με τον Colin Firth εκείνη τη χρονιά, η πρώτη ήταν το βρετανικό-αυστραλιανό ιστορικό δράμα ”The Railway Man”, στο οποίο έπαιξε τη σύζυγο αξιωματούχου. Η δεύτερη ταινία της με τον Firth ήταν η βρετανική ταινία θρίλερ ”Before I Go To Sleep”, όπου απεικονίζεται ως επιζών από αυτοκινητιστικό δυστύχημα με εγκεφαλική βλάβη. Επίσης, το 2014, εμφανίστηκε στη κωμωδία ”Paddington”, ως ο κύριος κακός της ταινίας. Το 2015, πρωταγωνίστησε στο δράμα ”Strangerland”, το οποίο άνοιξε το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Sundance του 2015, και στο ”The Family Fang” σε σκηνοθεσία του Jason Bateman, που γυρίστηκε από την εταιρεία παραγωγής της Kidman, Blossom Films, η οποία έκανε πρεμιέρα στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Τορόντου 2015 .

Το 2016 έπαιξε στο Lion και ερμήνευσε τη Sue, τη θετή μητέρα του Saroo Brierley, ενός Ινδού αγοριού που χωρίστηκε από την οικογένεια γέννησής του, έναν ρόλο με τον οποίο ένιωθε συνδεδεμένη, καθώς η ίδια είναι η μητέρα των υιοθετημένων παιδιών. Με προϋπολογισμό 12 εκατομμυρίων δολαρίων, το Lion κέρδισε πάνω από 140 εκατομμύρια δολάρια παγκοσμίως.

Το 2017, επέστρεψε στην τηλεόραση για το Big Little Lies, μια δραματική σειρά βασισμένη στο μυθιστόρημα της Liane Moriarty, η οποία έκανε πρεμιέρα στο HBO. Έπαιξε τη Celeste Wright, πρώην δικηγόρο και νοικοκυρά, η οποία κρύβει την κακομεταχείριση της από τον σύζυγό της, Alexander Skarsgård. Στη συνέχεια, έπαιξε τη Martha Farnsworth, τη διευθύντρια μιας σχολής κοριτσιών κατά τη διάρκεια του αμερικανικού εμφύλιου πολέμου, στο δράμα της Sofia Coppola “The Beguiled”, ένα remake ταινίας του 1971 με το ίδιο όνομα, η οποία έκανε πρεμιέρα στο Φεστιβάλ των Καννών του 2017.

Η Κίντμαν έκανε πρεμιέρα με δύο ακόμη ταινίες στο φεστιβάλ. Με τη ρομαντική κωμωδία επιστημονικής φαντασίας ”How to Talk to Girls at Parties” και το ψυχολογικό θρίλερ ”The Killing of a Sacred Deer”, σε σκηνοθεσία του Γιώργου Λάνθιμου. Επίσης, το 2017, έπαιξε μικρούς ρόλους στην τηλεοπτική σειρά του BBC ”Two of the Lake: China Girl” και στο κωμικό δράμα ”The Upside”, ένα remake της γαλλικής κωμωδίας του 2011 ”The Intouchables”, με πρωταγωνιστές τους Bryan Cranston και Kevin Hart. Πρωταγωνίστησε σε δύο δράματα του 2018 το ”Destroyer” and ”Boy Erased”. Επίσης την ίδια χρονιά έπαιξε τη βασίλισσα Atlanna στην ταινία της DC Extended Universe ”Aquaman”. Έπαιξε στο δράμα του John Crowley ”The Goldfinch”. Στη συνέχεια πρωταγωνίστησε μαζί με την Charlize Theron και τη Margot Robbie στο δράμα ”Bombshell” σχετικά με τη σεξουαλική παρενόχληση στο Fox News.

Για την ερμηνεία της στο Bombshell, η Kidman έλαβε μία ακόμα υποψηφιότητα για το βραβείο Guild Screen Actor Guild. Το 2020, έπαιξε την Grace Fraser, μία επιτυχημένη θεραπευτή στη Νέα Υόρκη, στα ψυχολογικά θρίλερ HBO και miniseries ”The Undoing”, με βάση το μυθιστόρημα του Jean Hanff Korelitz. Η Κίντμαν προτάθηκε για ένα βραβείο Χρυσής Σφαίρας και ένα βραβείο συντεχνίας Screen Actors Guild για την απόδοσή της. Ο τελευταίος ρόλος της στη σειρά “The Undoing”, την επηρέασε τόσο αρνητικά, σωματικά αλλά και ψυχολογικά, κάτι που δεν θα περίμενε κανείς να συμβεί σε μια έμπειρη ηθοποιό που έχει ενσαρκώσει δεκάδες ρόλους στην καριέρα της.

Η ίδια η Kidman το εξομολογήθηκε πως στην συγκεκριμένη σειρά ενσαρκώνει τον ρόλο μιας επιτυχημένης ψυχαναλύτριας που έχει την τέλεια ζωή με τον σύζυγό της και τον γιο τους μέχρι τη στιγμή που μαθαίνει ότι ο σύζυγός της όχι μόνο είχε παράνομη σχέση, αλλά κακοποίησε μέχρι θανάτου την ερωμένη του. Τότε αρχίζει να αμφισβητεί τα πάντα. Αυτό, ωστόσο, την επηρέασε και στην πραγματική της ζωή, αφού το ανοσοποιητικό της σύστημα δεν μπόρεσε να κάνει τη διάκριση ανάμεσα “στην υποκριτική και την αλήθεια” όπως αποκάλυψε. Η τελευταία της δουλειά ήταν για λογαριασμό του netflix, το ”the prom”, μια ταινία μιούζικαλ σε σκηνοθεσία Ryan Murphy, δίπλα στην Μέρυλ Στριπ.

Η Κίντμαν θεωρείται μια από τις καλύτερες ηθοποιούς της γενιάς της. Το 2003 απέκτησε το δικό της αστέρι στο Hollywood Walk of Fame. Το 2006 ήταν η πιο ακριβοπληρωμένη ηθοποιός της κινηματογραφικής βιομηχανίας. Ανακηρύχθηκε το πιο όμορφο πρόσωπο του κόσμου από το περιοδικό People το 2002 και επίσης είναι Πρέσβειρα Καλής Θελήσεως της UNICEF. Το 2004 αλλά και το 2018, το περιοδικό Time ονόμασε τον Kidman έναν από τους 100 πιο σημαντικούς ανθρώπους στον κόσμο στην ετήσια λίστα Time 100 Η Forbes την κατέταξε, ως την τέταρτη ηθοποιό με την υψηλότερη αμοιβή στον κόσμο το 2019, με ετήσιο εισόδημα 34 εκατομμύρια δολάρια. Το 2020, οι New York Times την κατέταξαν στη λίστα, ως έναν από τους μεγαλύτερους ηθοποιούς του 21ου αιώνα.

Τέλος, είναι υποστηρικτής των δικαιωμάτων των γυναικών και κατέθεσε ενώπιον της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων της Βουλής των Αντιπροσώπων των Ηνωμένων Πολιτειών για την υποστήριξη του Διεθνούς Νόμου για τη Βία κατά των Γυναικών το 2009. Τον Ιανουάριο του 2017 δήλωσε την υποστήριξή της για τη νομιμοποίηση του γάμου ομοφυλοφίλων στην Αυστραλία.

E²