Η χαμένη τέχνη του «ακούω μουσική»

Από τον Γιώργο Τσέκο.

Όλοι μας, λίγο ή πολύ, θέλουμε να ακούμε τη μουσική που μας αρέσει ή μας εκφράζει, αν θέλετε. Τελικά, όμως, πόσο πραγματικά ακούμε αυτό που κάποιος καλλιτέχνης έγραψε, είτε είναι ένα single ή ένα ολόκληρο μουσικό άλμπουμ;

Κατ’ αρχάς αυτές οι σκέψεις δεν έχουν να κάνουν τόσο με το μέσο ή την ένταση της αναπαραγωγής αλλά, βασικά, με το μέσο και τον τρόπο που το εισπράττουμε: και μιλάω καθαρά για τις αισθήσεις μας. Αναρωτηθείτε, λοιπόν, πότε ακούσατε -πραγματικά ακούσατε- τα αγαπημένα σας τραγούδια ή ένα από τα αγαπημένα σας άλμπουμ από την αρχή μέχρι το τέλος, μην αφήνοντας τίποτα να διακόψει αυτήν την απόλαυση; Αυτό σημαίνει κλείνω τηλέφωνα και σελίδες των social media από την οθόνη μου, φτιάχνω την ατμόσφαιρα που μου κάνει και αρχίζω την ακρόαση.

Ακόμα καλύτερα, αν παίζει ένας δίσκος ή cd πάρτε στα χέρια σας το εξώφυλλο και διαβάστε τι γράφει (καταγωγή καλλιτεχνών, μουσικές επιρροές, έτος παραγωγής κλπ.) ακόμα και η φωτογραφία που χρησιμοποίησαν για εξώφυλλο έχουν να σας πουν πολλά για αυτό που ακούτε. Έτσι, αυτόματα, έχετε προσθέσει κι άλλες αισθήσεις πέραν της ακοής. Το αφτί, άλλωστε, είναι απλώς το όργανο που μεταφέρει την πληροφορία, όλα τα υπόλοιπα πρέπει να τα διαχειριστεί ο εγκέφαλος. Ένα από τα πράγματα που κάνω εγώ όταν ακούω αυτά που μου αρέσουν είναι να προσπαθώ να  ξεχωρίσω τι παίζει κάθε όργανο ξεχωριστά μέσα στο εκάστοτε κομμάτι ,πώς αυτό δένει με τα υπόλοιπα, τι προσθέτει. Κάποιες φορές, μάλιστα, ταυτίζομαι με τον μουσικό. Πιστέψτε με, δεν χρειάζεται να είσαι μουσικός ή να έχεις σπουδάσει μουσική για να το καταφέρεις αυτό.

Κάπου εδώ θα χρειαστεί να χρησιμοποιήσω μια Αγγλική έκφραση που μου επαναλαμβάνανε αρκετοί καθηγητές μου στη σχολή ηχοληψίας που ήμουν στην Αγγλία και θεωρώ ότι δεν μεταφράζεται σωστά στα Ελληνικά:

“George, don’t just hear the music but  listen to it…” Στο λεξικό τις 2 λέξεις ‘hear’ και ‘listen’ θα δείτε ότι έχουν την ίδια μετάφραση αλλά τώρα πια ξέρετε…

Κοιτάχτε τι γίνεται τώρα: είναι τόσο απλό να βρούμε στο διαδίκτυο επιλεκτικά κάποια κομμάτια, να τα ριπάρουμε και να τα πετάξουμε σε μια λίστα για να τα έχουμε έτοιμα για αναπαραγωγή, αψηφώντας σχεδόν πάντα μια όμορφη «ροή» που συνήθως έχουν στο μυαλό τους οι καλλιτέχνες όταν βγάζουν ένα μουσικό άλμπουμ με αρχή, μέση και τέλος. Μπορείτε, επίσης, να αφεθείτε σε κάποιο compilation που θα κάνει ένας παραγωγός ή dj που ξέρετε ότι μπορείτε να εμπιστευθείτε, αλλά να ξέρετε ότι ούτε αυτό είναι το ίδιο, παρόλο που έχω ασχοληθεί με αυτό και βιοποριστικά.

Γυρνώντας λίγο πίσω σκέφτομαι ότι τις εποχές που δεν υπήρχε η ευκολία του να κατεβάζεις δωρεάν μουσική δίναμε πολλά λεφτά για την αγορά δίσκων και μάλιστα με χαρά. Αυτομάτως, λοιπόν, με την  ακρόαση ενός ολόκληρου δίσκου έπιαναν και τόπο τα λεφτά μας. Δοκιμάστε, λοιπόν, να ψωνίσετε μουσική έστω και διαδικτυακά, αφού μπορείτε να  βρείτε σχεδόν τα πάντα εκεί-ακόμα και ολόκληρα άλμπουμ. Ίσως με αυτόν τον τρόπο να απολαύσετε καλύτερα  αυτό που αγοράσατε. Σίγουρα, όμως, θα νοιώσετε πολύ όμορφα .