Dedications
Martin Bon Jovi - Have a Nice Day Good day to all of you! Δήμητρα Wham! - Everything She Wants στον Δημήτρη μου Panos Moderator - When I Dream Καλημέρες!!

Αφιερώματα

Χάνιμπαλ Λέκτερ, ένας από τους διασημότερους κακούς στην ιστορία του σινεμά

today12/04/2021 98

Background
share close

Ο Χάνιμπαλ Λέκτερ είναι ένας από τους διασημότερους κακούς στην ιστορία του σινεμά, αλλά και της αστυνομικής λογοτεχνίας, υποκειμενικά μιλώντας, ο αγαπημένος μας μετά τον Δράκουλα του Μπράμ Στόκερ. Ο Χάνιμπαλ πρωταγωνιστεί στα μυθιστορήματα του Αμερικανού συγγραφέα Thomas Harris. Η πρώτη του εμφάνιση πραγματοποιείται το 1981, στο έργο ”Κόκκινος Δράκος”. Ακολουθούν ”Η Σιωπή των Αμνών” και το ” Χάνιμπαλ” στα 1988 και 1999 αντίστοιχα. Στα τρία αυτά αστυνομικά βιβλία παρακολουθούμε την δράση του Λέκτερ άλλοτε, ως ελεύθερο κατά συρροή δολοφόνο και άλλοτε, ως έγκλειστο σε φυλακή υψίστης ασφαλείας, απ’ όπου προσφέρει εθελοντικά συμβουλές σε πράκτορες του FBI, με σκοπό την διαλεύκανση υποθέσεων φόνων και κακουργημάτων. Οι δύο πράκτορες που συνδέεται στενά ο Λέκτερ είναι ο Γουίλ Γκράχαμ και η Κλαρίς Στάρλινγκ, με την οποία τελικά συνάπτει ερωτική σχέση.

Τί είναι αυτό που κάνει τον Λέκτερ τόσο γοητευτικό; Πρωτίστως το εξαιρετικά ντελικάτο και κομψό παρουσιαστικό του, καθώς και οι άριστοι κοινωνικά τρόποι του. Έπειτα, η κλήση του στο να μπορεί να αφουγκραστεί την ψυχοσύνθεση κάθε εγκληματία και να μαντέψει τα κίνητρα και τα μέσα του βλέποντας μόνο την σκηνή του εγκλήματος ή ακούγοντας την περιγραφή. Δεν πρέπει να ξεχνάμε, πως είναι ένας δεινός ιατροδικαστικός ψυχίατρος, με τεράστια φήμη και κύρος, αναγνωρισμένος στους κοσμικούς κύκλους της ελίτ της Βαλτιμόρης.

Αξίζει να αναφερθούμε στην ιστορία του ανθρώπου, που αποτέλεσε έμπνευση για τον  συγγραφέα, ως προς την δημιουργία του διάσημου κακού. Αυτό συνέβη κατά τύχη την δεκαετία του ’60 και συγκεκριμένα το έτος 1963. Ο Thomas Harris, σε ηλικία τότε 23, ως δημοσιογράφος βρέθηκε στη φυλακή Νουέβο Λέον, του Μοντερέυ στο Μεξικό παίρνοντας συνέντευξη από έναν ψυχασθενή με το όνομα, Dykes Askew Simmons, ο οποίος είχε δολοφονήσει τρία άτομα. Εκεί γνώρισε και τον Δρ. Σάλαζαρ (ένα παρατσούκλι που του είχε δώσει), που βοήθησε τον Simmons να ζήσει όταν είχε δεχτεί πυρά στην προσπάθεια του να το σκάσει. Ο Thomas μετά από αυτό απευθύνθηκε στον αρχιφύλακα της φυλακής για να μάθει περισσότερες πληροφορίες για αυτόν και το μόνο που του είπε ήταν πως αυτός ο άνθρωπος ήταν τρελός και δολοφόνος. Κατάφερε να του μιλήσει παρατηρώντας την κάθε κίνησή του. Ήταν ένας αδύνατος κοκκινομάλλης άντρας, που του δόθηκε η ευκαιρία να βοηθάει φυλακισμένους στο ιατρείο της φυλακής. Είχε δολοφονήσει τον εραστή του, εφόσον του είχε ζητήσει να χωρίσουν. Το όνομα αυτού ήταν Jesus Castillo Rangel. Του έκοψε τον λαιμό και μετά τον τεμάχισε σε μικρά κομμάτια τοποθετώντας τα σε ένα κουτί το οποίο έθαψε στον κήπο του.

O Χάνιμπαλ Λέκτερ γεννήθηκε στις 20 Ιανουαρίου του 1933 σε ένα κάστρο στην Λιθουανία και ήταν γόνος αριστοκρατικής οικογένειας. Είχε μία μικρότερη αδελφή τη Μίσα. Έμεινε ορφανός σε μικρή ηλικία, μετά από επίθεση στρατιωτών Γερμανών στην διάρκεια του β’ παγκοσμίου πολέμου. Οι συνθήκες εξόντωσης της οικογένειάς του περιγράφονται στο βιβλίο ”Χάνιμπαλ η αρχή” που κυκλοφόρησε το 2006.

Εκεί βλέπουμε τον Λέκτερ να γίνεται θεατής της αποτρόπαιας σφαγής και της βρώσης της αδελφής του από το γερμανικό τάγμα. Ακολουθεί η πορεία του Χάνιμπαλ στην εφηβεία, η εκπαίδευσή του και η εκδίκηση που παίρνει από τους δολοφόνους. Μετά από όλα αυτά ο Λέκτερ φεύγει στις ηνωμένες πολιτείες της Αμερικής και σπουδάζει ψυχιατρική. Εγκαθίσταται στην Βαλτιμόρη, όπου λειτουργεί το προσωπικό του ιατρείο και δέχεται τους ασθενείς του. Παράλληλα έχει ρόλο συμβούλου στην τοπική αστυνομία. Από την θέση του συχνά χειραγωγεί τους ασθενείς του και τους καθοδηγεί ώστε να διαπράξουν αποτελεσματικά τα εγκλήματά τους. Επίσης καταφέρνει εύκολα να συγκαλύψει τους δικούς του φόνους.

Ο Λέκτερ θα λέγαμε είναι ένας άνθρωπος αμοραλιστής, χωρίς φραγμούς. Είναι νιχιλιστής, κατά το Νιτσικό πρότυπο και θα τον χαρακτηρίζαμε ”υπεράνθρωπο”, αφού ως κανίβαλος τοποθετείται στην κορυφή της τροφικής αλυσίδας πάνω από το υπόλοιπο ανθρώπινο είδος. Τί τον ξεχωρίζει από τις άγριες φυλές κανίβαλων; Η μόρφωσή του, προφανώς και το κοινωνικό του στάτους. Ο Λέκτερ είναι κανίβαλος από επιλογή. Ένας εκλεπτυσμένος, ευφυής άνδρας, που ασχολείται με την τέχνη, ιδιαιτέρως σοφιστικέ στις προτιμήσεις του.

Ο Λέκτερ πέρα από μέλος της φιλαρμονικής της Βαλτιμόρης και θαμώνας των τοπικών γκαλερί είναι και άριστος μάγειρας. Τα θύματά του τα μαγειρεύει, βάσει διάσημων συνταγών και τα καταναλώνει σαν να ήταν ”κυνήγι” ή παραθέτει δείπνα στα μέλη της υψηλής τάξης που συναναστρέφεται, συνοδευόμενα πάντα από το κατάλληλο εκλεκτό κρασί. Ο Λέκτερ, ιδιαιτέρως ευγενικός, ενοχλείται από την χοντροκοπιά και την αγένεια και πολλές φορές διαλέγει θύματα με χαμηλό μορφωτικό επίπεδο και κακούς τρόπους. Ο Λέκτερ κατά την διάρκεια της δράσης του αλλά και της φυλάκισής του δεν παρουσιάζει ποτέ ίχνος μεταμέλειας ή ενοχής. Πέρα από τον βασανισμό μικρών ζώων σε νηπιακή ηλικία, δεν έχει παρουσιάσει ποτέ βίαιη συμπεριφορά.

Οι ψυχίατροι τον αποκαλούν ψυχοπαθή συμβατικά, γιατί δεν μπορούν να βρουν κάποιο όρο για την δική του, μοναδική περίπτωση και  να τον εντάξουν σε κάποια κατηγορία κλινικά αρρώστων. Η Κλαρίς Στάρλινγκ δηλώνει, πως δεν βρίσκει χαρακτηρισμό γι’ αυτόν τον άνθρωπο, ενώ ο Γκράχαμ τον θεωρεί απόλυτα ”τέρας”. Παρομοιάζει επίσης, τον εγκέφαλό του με ένα νεογέννητο παιδί, δυσλειτουργικό, που δεν έχει αναπτύξει επαρκώς όλα τα ζωτικά του όργανα. Και στην εξωτερική του εμφάνιση, ο Λέκτερ παρουσιάζει ιδιαιτερότητες. Είναι ασθενικός και μικροκαμωμένος, με παρόμοιο σωματότυπο με την Κλαρίς Στάρλινγκ, όπως μαθαίνουμε στην σιωπή των αμνών.

Επιπροσθέτως, έχει μία παραμόρφωση στο αριστερό του χέρι, έχοντας διπλό το μεσαίο δάχτυλο. Ακόμα μαθαίνουμε στο βιβλίο ”Χάνιμπαλ”, πως έχει έντονη ωραιοπάθεια και εμμονή με την αρμονία. Πραγματοποιεί μια σειρά επεμβάσεων στο πρόσωπο του για να αφαιρέσει  το έξτρα δέρμα. Από το ΄’Χάνιμπαλ” πληροφορούμαστε και την εξαιρετική του μνήμη. Ο Λέκτερ μπορεί να θυμηθεί κάθε λεπτομέρεια ενός περιστατικού ή μίας εικόνας και να οικοδομήσει απόλυτα την ανάμνηση και να ξαναζήσει το βίωμα, σχεδόν σαν την φόρα που το έζησε. Κάποιος με τόσο καλή μνήμη, δεν θα μπορούσε να στερείται εξαιρετικής όσφρησης.

Στην ”Σιωπή των Αμνών” ο έγκλειστος Χάνιμπαλ αναγνωρίζει το άρωμα της Kλαρίς, καθώς πλησιάζει, κάνοντας αναφορά και στο άρωμα που φορούσε στην πρώτη τους συνάντηση. Στο βιβλίο ”Kόκκινος Dράκος”, σχολιάζει το φθηνό αφτερσέιβ του Γκράχαμ, κατά την διάρκεια της συζήτησής τους.

Τα βιβλία του Λέκτερ έχουν μεταφερθεί στον κινηματογράφο με μεγάλη εισπρακτική και καλλιτεχνική επιτυχία. Πρώτος ο Μάικλ Μάν σκηνοθέτησε το ”Μanhunter”  το 1986, βασισμένος στον ”Κόκκινο Δράκο”, με τον Μπράιν Κόξ στον ρόλο του Λέκτερ. Το 1991 μεταφέρεται εμβληματικά ”Η Σιωπή των Αμνών” με τον Άντονι Χόπκινς ως Χάνιμπαλ και την Τζόντυ Φόστερ ως Κλαρίς Στάρλινγκ από τον σκηνοθέτη Τζόναθαν Ντέμυ, κερδίζοντας την αποθέωση του σινεφιλ κοινού, των κριτικών, 5 Όσκαρ στις σημαντικότερες κατηγορίες αλλά και πλήθος άλλων βραβείων. Η πρώτη επιλογή για τον ρόλο του Χάνιμπαλ Λέκτερ, ήταν ο Σον Κόνερι, που όμως, βρήκε το σενάριο αηδιαστικό. Ο Άντονυ Χόπκινς κέρδισε διθυραμβικές κριτικές για το ρόλο του ως Hannibal Lecter, παρά το ότι η εμφάνισή του στην ταινία είναι μόλις 16 λεπτά. Η ερμηνεία του κέρδισε το Όσκαρ Α’ Ανδρικού Ρόλου και παραμένει ο μικρότερος Α΄ Ρόλος στην ιστορία των Όσκαρ, που κέρδισε το βραβείο.

Ο Χόπκινς  χαρακτηρίζει τον Λέκτερ ”Ράμπιν Χουντ” των δολοφόνων. Η ατάκα του πως έφαγε ένα θύμα του συνοδευόμενο από fava beans βρίσκεται ανάμεσα στις καλύτερες κινηματογραφικές ατάκες όλων των εποχών. O Άντονι Χόπκινς, για να υποδυθεί τον ρόλο, εμπνεύστηκε από τον Tρούμαν Καπότε, την Kάθριν Χέπμπορν και τον υπολογιστή HAL από το 2001: A Space Odyssey. Η λευκή στολή που φοράει στο κελί του ήταν δική του ιδέα. Τη σκαρφίστηκε λόγω της άποψής του ότι ο κόσμος φοβάται τους οδοντιάτρους και τους γιατρούς γενικότερα επειδή φοράνε άσπρα.

Να προσθέσουμε πως ”Η Σιωπή των Αμνών” θεωρείται φεμινιστική ταινία για τον τρόπο που δείχνει τον αγώνα της Κλαρίς να επιβιώσει σε ένα γεμάτο εμπόδια ανδροκρατούμενο και πατριαρχικό περιβάλλον, που δεν τη θεωρεί ισάξια με τους άνδρες συναδέλφους της. Ο ρόλος είχε προταθεί αρχικά στην Μισέλ Φάιφερ, που τον απέρριψε. Η ταινία άλλαξε τον τρόπο που απεικονίζονται οι δολοφόνοι στον κινηματογράφο και στην τηλεόραση. Σύμφωνα με την «Guardian», μέχρι τότε «τα φιλμ με ψυχωτικούς κατά συρροή δολοφόνους ήταν φτηνές και κακές αποθεώσεις του gore, ταινίες όπως το Παρασκευή και 13, το Hallowen και το Texas Chainsaw Massacre, ή grindhouse φιλμ όπως το Henry: Portrait of a serial killer. Οι κατά συρροή δολοφόνοι ήταν σαν μπαμπούλες με γάντζους για χέρια και πρόσωπα που λιώνουν, καλυμμένα με λαστιχένιες μάσκες.

Αντίθετα, ο Λέκτερ ήταν εξαιρετικά έξυπνος, με άψογους τρόπους, παιγμένος από έναν ηθοποιό με απίστευτα προσόντα». Σε συνέχεια το 2001 μεταφέρεται από τον Ρίντλευ Σκότ το ”Χάνιμπαλ” με τον ίδιο πρωταγωνιστή. Σχολιάζοντας το Hannibal, ο Σκοτ είπε ότι πρόκειται για μια ιστορία που κεντρικό πρόσωπο έχει την ντετέκτιβ Κλαρίς Στάρλινγκ και όχι τον καθηγητή Χάνιμπαλ Λέκτερ και ότι θα δούμε μια γυναίκα να έρχεται αντιμέτωπη με το φάσμα του θανάτου, επιλέγει ως Κλαρίς την Τζούλιαν Μουρ, η οποία μετά τις επιτυχίες της στη Μανόλια και Το Τέλος μιας Σχέσης, στο οποίο ήταν υποψήφια για το Οσκαρ Α’ γυναικείου ρόλου, ήταν μια από τις πιο πολυάσχολες και ισχυρές γυναίκες  τότε στο Χόλιγουντ.

Η ταινία θεωρείται ένα μέτριο σίκουελ. Καταρχάς μετατοπίζεται το κέντρο βάρους από την σχέση των δύο πρωταγωνιστών και τα εγκεφαλικά τους παιχνίδια στην δράση του Λέκτερ στην Φλωρεντία και στην γλαφυρή περιγραφή των φόνων. Από τη στιγμή που το αποδέχεται κάποιος, ως αυτόνομο εγχείρημα, το «Χάνιμπαλ» δεν είναι κακή ταινία: έχει ατμόσφαιρα, ρυθμό, σύγχρονη αισθητική, τους αναμενόμενους ανατριχιαστικούς φόνους και ένα φινάλε για πολύ γερά στομάχια. Ωστόσο, η ανάμνηση της «Σιωπής» και ιδιαίτερα της Φόστερ, παρά την εξαιρετική ερμηνεία της Μούρ, είναι τόσο έντονη που κάθε σύγκριση αποβαίνει τελικά εις βάρος του. Το 2002 ακολουθεί και ”ο κόκκινος δράκος”.

Το πρίκουελ της σιωπής των αμνών, σκηνοθετημένο από τον Μπρέτ  Ράτνερ. Το καστ της ταινίας είναι πολύ προσεγμένο με τους  Άντονι Χόπκινς, Έντουαρντ Νόρτον, Ρέιφ Φάινς, Χάρβεϊ Καϊτέλ, Έμιλι Γουάτσον, Μέρι Λουΐζ Πάρκερ, Φίλιπ Σέιμουρ Χόφμαν να δίνουν υψηλής ποιότητας ερμηνείες. Εδώ βλέπουμε τον παλιό μας φίλο ξανά κλεισμένο στο γυάλινο κελί του. Η υπόθεση της ταινίας έχει αρκετές ομοιότητες με αυτή της “Σιωπής Των Αμνών”. Μόνο που σ’ εκείνη ο ρόλος του πράκτορα του FBI άνηκε σε μια νεαρή γυναίκα που γοήτευε τον Hannibal Lecter. Αντίθετα εδώ, ο ρόλος ανήκει σ’ έναν νεαρό άντρα που τον οργίζει, καθώς είναι ο λόγος που έχει βρεθεί στη φυλακή. Έτσι, κατόπιν πρωτοβουλίας του Anthony Hopkins, ο ρόλος του έχει μια διαφορετική προσέγγιση. Είναι σαν ένα εξαγριωμένο ζώο που του στέρησαν την ελευθερία του και δεν διστάζει στιγμή να το δείξει.

Το σενάριο έχει τη δυναμικότητα της “Σιωπής Των Αμνών”, καθώς τη μεταφορά του απ’ το ομώνυμο βιβλίο ανέλαβε και πάλι ο Ted Tally που για μια ακόμα φορά αποδεικνύει το μεγάλο του ταλέντο. Ακόμα και οι διάλογοι μεταξύ του Hannibal Lecter και του πράκτορα Will Graham έχουν την ίδια δυναμική και προκαλούν το ίδιο ανατριχιαστικό συναίσθημα. Παρά τις ομοιότητες όμως δεν έχουμε να κάνουμε με μια φτηνή αντιγραφή. Η χρωματική του παλέτα είναι επίσης αρκετά πιο σκοτεινή. Ένα κλίμα μυστηρίου και φόβου πλανιέται στην ατμόσφαιρα.

Ο κίνδυνος κι ο θάνατος παραμονεύουν και καθώς τα κομμάτια του παζλ μοιάζουν να μη μπορούν να συνδεθούν, ώστε να οδηγήσουν στη λύτρωση. Εξαιρετικό είναι το φινάλε της ταινίας που ουσιαστικά τελειώνει εκεί που ξεκίνησε το ταξίδι μας στη ζωή του Hannibal Lecter πριν από 17 χρόνια. Ο Άντονι Χόπκινς μπορεί να μην αποτελεί τον πρωταγωνιστή της ταινίας, αλλά η παρουσία του και μόνο γεμίζει την οθόνη κάθε φορά που εμφανίζεται στο πλάνο. Καταφέρνει κάθε φορά ν’ αποσπάσει την προσοχή και τον θαυμασμό μέσω του αιμοβόρικου και ταυτόχρονα καυστικού ως προς το χιούμορ του χαρακτήρα του ήρωα που ενσαρκώνει.

Στην μικρή οθόνη επίσης συναντάμε την σειρά Χάνιμπαλ του NBC, που ολοκληρώθηκε σε τρεις σεζόν, (2013-2015), αν και γίνονται συζητήσεις για συνέχισή της από την πλατφόρμα του Netflix. Η σκηνοθεσία είναι του Μπράιαν Φούλερ, με τον Μάντς Μίκελσεν, ως Λέκτερ. Τον πλαισιώνουν ο Χιου Ντάνσι, ως Γκράχαμ και η Τζίλιαν Αντερσον, ως Bedelia du Maurier, αινιγματικής ψυχολόγου και ιδιάζουσας μορφής φίλη του. Ο Ντέιβιντ Τέναντ, του Doctor Who, πέρασε από οντισιόν για τον ρόλο του Λέκτερ στη σειρά, πριν πάει στον Mίκελσεν, ενώ η Γκίλιαν Άντερσεν αντικατέστησε την Άντζελα Λάνσμπερι. Τον Ντάνσι τον πρότεινε ο ίδιος ο Μίκελσεν για τον ρόλο του Γκράχαμ.

Ο Mίκελσεν, o δεύτερος πιο πολυσυζητημένος Χάνιμπαλ, βάσισε την ερμηνεία του στους αληθινούς κατά συρροή δολοφόνους Άλμπερτ Φις, Τζέφρι Ντάμερ και τον σχετικά άγνωστο Dr Alfredo Balli Trevino, που έδρασε στο Μεξικό. Είναι άξιο λόγου ακόμα πως κάθε επεισόδιο του «Hannibal», παίρνει τον τίτλο του από ένα διαφορετικό εξωτικό φαγητό ή αφέψημα. Η σειρά φημίζεται για τη food stylist της, Τζάνις Πουν. Οι φόνοι στην σειρά είναι πιο αιματηροί και εντυπωσιακοί ενώ εμπλέκονται πέρα από την δράση του Λέκτερ και άλλες μικρές ιστορίες φόνων, που τον έχουν πάντοτε ως αναφορά. Πάντοτε δηλαδή υπάρχει ένας μιμητής ή ένας εξαγριωμένος ασθενής ή κάποιος που προσπαθεί να ξεπεράσει την ευφυία του και τον προκαλεί.

Τελειώνοντας, να αναφέρουμε πως το 2010 ο Λέκτερ ψηφίστηκε ως ένας από τους 100 καλύτερους χαρακτήρες των τελευταίων 20 χρόνων στο αμερικάνικο σινεμά και το 2019 κατέλαβε την 18η θέση με τους καλύτερους κακούς στη λίστα του περιοδικού Rolling Stone.

E2

Written by: DreamCity

Rate it

0%