Η AMA FILMS ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΕΙ ΤΗ ΝΕΑ ΤΑΙΝΙΑ ΤΗΣ ΜΑΡΙΑ ΣΠΕT “Ο ΚΥΡΙΟΣ ΜΠΑΧΜΑΝ ΚΑΙ Η ΤΑΞΗ ΤΟΥ”

Συντελεστές

Σκηνοθεσία: Μαρία Σπετ
Σενάριο: Μαρία Σπετ, Ράινχολντ Φόρσναϊντερ
Παραγωγή: Μαρία Σπετ

Ο ΚΥΡΙΟΣ ΜΠΑΧΜΑΝ ΚΑΙ Η ΤΑΞΗ ΤΟΥ
ΤΙΜΗΘΗΚΕ ΜΕ ΤΗΝ ΑΡΓΥΡΗ ΑΡΚΤΟ & ΤΟ ΒΡΑΒΕΙΟ ΚΟΙΝΟΥ
ΣΤΟ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΒΕΡΟΛΙΝΟΥ 2021
ΚΑΙ ΗΤΑΝ ΥΠΟΨΗΦΙΟ ΓΙΑ ΤΟ ΒΡΑΒΕΙΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ
ΣΤΑ ΒΡΑΒΕΙΑ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΑΚΑΔΗΜΙΑΣ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ 2022

Περιγραφή

Μια τρυφερή καταγραφή της σχέσης ενός δασκάλου με τους μετανάστες μαθητές του, που φέρνει στην επιφάνεια την πραγματική αξία της εκπαίδευσης στις σύγχρονες πολυπολιτισμικές μας κοινωνίες, μέσα από τον φακό της Γερμανίδας σκηνοθέτη Μαρία Σπετ.

Το Σταντάλεντορφ είναι μια μικρή βιομηχανική πόλη της κεντρικής Γερμανίας, όπου η πλειοψηφία των κατοίκων είναι μετανάστες. Η ιστορία της σε σχέση τους ξένους είναι μακρά και περίπλοκη. Μέσα σε αυτές τις συνθήκες, ο χαρισματικός δάσκαλος Ντίτερ Μπάχμαν προσπαθεί με τις αντισυμβατικές εκπαιδευτικές του μεθόδους να δώσει στους μαθητές του τα εφόδια αλλά και τις αξίες, ώστε να γνωρίσουν τον εαυτό τους και τον διπλανό τους, αλλά και να νιώσουν τη Γερμανία… σπίτι τους.

Ο κύριος Μπάχμαν διδάσκει στο ενιαίο σχολείο Georg-Büchner του Σταντάλεντορφ, στο βόρειο Χέσε της Γερμανίας. Η πολιτισμική σύνθεση της τάξης του αντικατοπτρίζει το πληθυσμιακό μίγμα της πόλης, στην οποία κατοικούν περίπου 21.000 άνθρωποι. Το 25% δεν έχει γερμανική υπηκοότητα, το 70% προέρχεται από οικογένειες μεταναστών. Περίπου 5.000 κάτοικοι είναι μουσουλμάνοι. Το Σταντάλεντορφ είναι μια μικρή πόλη με μεγάλη βιομηχανική βάση. Το χυτήριο σιδήρου Fritz Winter ιδρύθηκε το 1951 και σήμερα προσφέρει 2.800 θέσεις εργασίας. Το 1956, η Ferrero εγκατέστησε εδώ το μεγαλύτερο εργοστάσιό της παγκοσμίως, με 3.400 υπαλλήλους. Οι πρώτοι ξένοι εργάτες έφτασαν στις αρχές της δεκαετίας του 1960, από την Ιταλία και την Ελλάδα, και από το 1963 και από την Τουρκία. Όμως, το ιστορικό της πόλης να απασχολεί ξένους εργάτες πάει πίσω μέχρι το καθεστώς των Ναζί. Κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, το Σταντάλεντορφ ήταν το μεγαλύτερο ευρωπαϊκό κέντρο παραγωγής όπλων και πυρομαχικών. Η πλειοψηφία του εργατικού δυναμικού δεν ήταν εκεί με τη θέλησή του. Πολλοί από τους εργάτες προέρχονταν από το στρατόπεδο συγκέντρωσης του Μουνχμούλε και δούλευαν εκεί καταναγκαστικά.