Η παγίδα της ελεύθερης σχέσης

Η ελεύθερη σχέση μπορεί να ξεκινήσει με πολλούς τρόπους. Άλλοτε σαν ένα επιπόλαιο παιχνίδι, άλλοτε σαν ένας επίδεσμος για ένα μεγάλο τραύμα που άφησε μία κανονική σχέση, κάποιες φορές γιατί η γυναίκα βλέπει πως δεν μπορεί να περιμένει κάτι παραπάνω από τον συγκεκριμένο άντρα και κάποιες άλλες σαν συνειδητή επιλογή έπειτα από πολλές απογοητεύσεις που έχει βιώσει μέσα από μία σειρά σχέσεων από τις οποίες πληγώθηκε πολύ. Mπαίνει ηθελημένα σε αυτήν την παγίδα εντελώς ανυποψίαστη, σίγουρη πως έχει τον έλεγχο, αφού θεωρεί επιλογή της την όλη κατάσταση ξεχνώντας κάτι βασικό. Η γυναίκα από την φύση της, ανεξαρτήτου συμπεριφοράς, χαρακτήρα, βιωμάτων και καταστάσεων, είναι στη σεξουαλική της συμπεριφορά φύση εγκεφαλική. Δεν μπορεί ένας άντρας να κάνει ικανοποιητικό έρωτα σε ένα γυναικείο κορμί, αν πρώτα δεν έχει καταφέρει να κάνει ικανοποιητικό έρωτα στο μυαλό της εν λόγω γυναίκας. Από την στιγμή που θα συμβεί κάτι τέτοιο το συναισθηματικό δέσιμο από την πλευρά της είναι κάτι αναπόφευκτο και δεδομένο. Τι μπορεί όμως να προσδοκά μία γυναίκα από μία ελεύθερη σχέση πέρα από μία πρόσκαιρη απόλαυση, την οποία θα διαδεχτεί, με μαθηματική ακρίβεια, μία μεγάλη απογοήτευση όταν θα συνειδητοποιήσει τα συναισθήματα που έχουν καλλιεργηθεί μέσα της για τον σύντροφο της και την αδυναμία του να της προσφέρει κάτι ανάλογο; Η ελεύθερη σχέση είναι ένα παραμύθι, το οποίο κατασκευάζουμε μόνοι μας. Πόσες όμως από εμάς είναι σε θέση να το ζήσουν έχοντας την επίγνωση ότι όπως όλα τα παραμύθια έτσι και αυτό έχει αρχή, μέση και τέλος, γεγονός μη αναστρέψιμο στο 99% των περιπτώσεων και κατά πόσο ένα τέτοιο παραμύθι αξίζει για να ρισκάρουμε την συναισθηματική μας γαλήνη και ακεραιότητα; Η καθεμία μας ας δώσει την δική της απάντηση.

Αναστασία Παππά