Dedications
Martin Bon Jovi - Have a Nice Day Good day to all of you! Δήμητρα Wham! - Everything She Wants στον Δημήτρη μου Panos Moderator - When I Dream Καλημέρες!!

Ψυχολογία

Ο κοινωνικό-πολιτισμικός χαρακτήρας της νοητικής υστέρησης

today28/04/2021 5

Background
share close

Θα πρέπει να παρατηρηθεί, ότι ο θετικός τρόπος με τον οποίο βιώνει και αντιλαμβάνεται το άτομο με νοητική υστέρηση την αναπηρία του επηρεάζεται σε πάρα πολύ μεγάλο βαθμό από το εξωτερικό κοινωνικό περιβάλλον και τις στάσεις που αυτό υιοθετεί απέναντι σε ζητήματα αναπηρίας. Η υιοθέτηση του κοινωνικού μοντέλου  ερμηνείας της αναπηρίας αποτελεί ένα σημαντικό βήμα στην αναγνώριση της αναπηρίας ως κοινωνικής κατασκευής. Παρά τα βήματα που έχουν γίνει σε αυτή την κατεύθυνση παρατηρείται πως συνεχίζουν να κυριαρχούν ιατροκατευθυνόμενες αντιλήψεις που εστιάζουν σε ενδογενή ελαττώματα των ατόμων με αναπηρία, προτάσσοντας την ανικανότητά τους να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις του κοινωνικού περιβάλλοντος. Όπως είναι αναμενόμενο, αυτό έχει επιπτώσεις στην αυτοεικόνα του παιδιού.

Ο ετεροπροσδιορισμός ως απόρροια των κοινωνικών αλληλεπιδράσεων σταδιακά και με την ανάπτυξη του ατόμου μετασχηματίζεται σε αυτοπροσδιορισμό. Αυτό σημαίνει, ότι οι κυρίαρχες αντιλήψεις τόσο του άμεσου κοινωνικού περιβάλλοντος όσο και του ευρύτερου επιδρούν με καταλυτικό τρόπο στη διαμόρφωση της αυτοαντίληψης του ατόμου. Σε αυτό το σημείο, μπορεί να γίνει λόγος για τη συνάντηση ανάμεσα στο ατομικό και το κοινωνικό, ανάμεσα στην προσωπικότητα και τα  κυρίαρχα πολιτισμικά χαρακτηριστικά της κοινωνίας. Αν επικρατούν αρνητικές στάσεις και αντιλήψεις για την αναπηρία είναι φυσικό επόμενο να αποδυναμωθεί η αυτοεκτίμηση. Επί του πρακτέου, η αποδυνάμωση της αυτοεκτίμησης οδηγεί το άτομο στο να βιώνει  την αναπηρία του ως ένα μόνιμο πρόβλημα που δεν είναι  εφικτό να βελτιωθεί.

Εκτός από τις στάσεις της κοινωνίας αναφορά θα πρέπει να γίνει και  στην επίδραση που ασκεί η οικογένεια, η οποία λειτουργεί ως κοινωνικός καθρέφτη για το παιδί. Ο ρόλος της οικογένειας είναι καθοριστικής σημασίας για την ομαλή ανάπτυξη αλλά και την κοινωνική προσαρμογή του ατόμου με νοητική υστέρηση καθώς μία πιθανή απόρριψη από την οικογένεια μπορεί να  οξύνει τις δυσκολίες. Η μη αποδοχή της αναπηρίας από την οικογένεια επηρεάζει τη συμπεριφορά του παιδιού, αλλά εξίσου αρνητική είναι και η επίδραση που ασκεί η υπερπροστασία που εκδηλώνει μία μερίδα γονέων. Σε μία προσπάθεια να υποστηρίξουν το παιδί τους ξεπερνούν τα όρια και δημιουργούν εξαρτήσεις. Κατά συνέπεια, το παιδί δεν καταβάλλει καμία προσπάθεια να ανεξαρτητοποιηθεί, δεν αναλαμβάνει πρωτοβουλίες, δεν αναλαμβάνει αποφάσεις. Δημιουργείται δηλαδή μία αρνητική αυτοεικόνα κατά την οποία το παιδί εκλαμβάνει τον εαυτό του ως ανίκανο και υπονομεύεται κατά αυτό τον τρόπο η ικανότητα αυτοπροσδιορισμού του.

Μαρία Ζαφείρη

Ειδικός Παιδαγωγός – Φιλόλογος

Written by: DreamCity

Rate it

0%