Το άστρο της Αγγελίνας Γκαλμπένη συνεχίζει να λάμπει και στο εξωτερικό!

Τον τελευταίο καιρό λαμβάνουμε συνέχεια πληροφορίες για ανθρώπους του καλλιτεχνικού κόσμου που βρίσκονται είτε στη θέση του θύτη, είτε στη θέση του θύματος. Πληροφορίες που σοκάρουν κα κάνουν μεγάλη μερίδα κόσμου να αμφιβάλει για την ποιότητα των Ελλήνων καλλιτεχνών.  Μετά το πρώτο σοκ όμως θα πρέπει όλοι να αναλογιστούμε ότι σε κανέναν επαγγελματικό κλάδο τα πράγματα δεν είναι ούτε αγγελικά πλασμένα αλλά ούτε και δαιμονοποιημένα.

Υπάρχουν πάντα καλοί και κακοί άνθρωποι που υπηρετούν  ένα κλάδο. Ηθικοί και ανήθικοι, εργατικοί και μη εργατικοί. Καλό θα είναι λοιπόν να πάψουμε να «τσουβαλιάζουμε» τόσους ανθρώπους που υπηρετούν την τέχνη της υποκριτικής στη χώρα μας. Τη χώρα που γεννήθηκε ο πολιτισμός.

Ο χώρος της υποκριτικής δεν είναι ένας βούρκος όπως πολύ ορθά είπε κάποιος, είναι ένας σπάνιος κήπος. Μέσα σε αυτό το κήπο φυτρώνουν τα πιο όμορφα λουλούδια. Ίσως ανάμεσα τους να υπάρχουν βάτα,  μα τα λουλούδια πάντα θα υπερτερούν. Καθήκον μας είναι να τα προστατέψουμε, ώστε να ανθίζουν και να μας χαρίζουν την ομορφιά και την σπάνια ευωδιά τους.  Στο χέρι μας είναι να τα προστατέψουμε από τα βάτα που απειλούν να τα πνίξουν. Ένα τέτοιο λουλούδι στον σπάνιο κήπο της υποκριτικής είναι και  η Αγγελίνα Γκαλμπένη.

Η Αγγελίνα Γκαλμπένη ξεκίνησε την καριέρα της ως ηθοποιός το 2006. Από τις πρώτες της συνεργασίες ήταν αυτή με το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος που διήρκησε τρία χρόνια. Εϊναι απόφοιτη της δραματικής σχολής του Ανδρέα Βουτσινά της Θεσσαλονίκης, όπου έμαθε την υποκριτική τέχνη κοντά στον μεγάλο Ανδρέα Βουτσινά, τον Γιώργο Κιμούλη και τον Παύλο Δανελάτο, αλλά και απόφοιτη της Γερμανικής Γλώσσας και Φιλολογίας του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.

Σύντομα την κέρδισε και η σκηνοθεσία κάτι που άρχισε να εξασκεί παράλληλα με τις μεταφράσεις σύγχρονων αγγλόφωνων και γερμανόφωνων θεατρικών έργων. Το πρώτο βήμα, σε αυτό το πεδίο, έγινε με τον ανδρικό μονόλογο “Ένα-αντί-ον” του Ιορδάνη Κουμασίδη και με πρωταγωνιστή τον Λευτέρη Δημηρόπουλο στο Θέατρο του Ήλιου στην Αθήνα.

Ακολούθησε μια μακρόχρονη συνεργασία με την Τζένη Κοσμίδου, όπου μαζί με τις “περιπέτειες της μάγισσας Ταραντούλας” (Θέατρο Vault) που σκηνοθετούσε τις νέες περιπέτειες της επί τρία χρόνια, ανέβασε ως θεατρική παραγωγός τα έργα της “Οι Βράχοι” (Βραβείο Κοινού 2014) και το “Σπίτι της σιωπής” που αφορά στην ενδοοικογενειακή βία.

Το ίδιο διάστημα και για δύο χρόνια δούλευε παράλληλα και ως κριτικός κινηματογράφου σε εβδομαδιαία εφημερίδα, ενώ ήταν ραδιοφωνικός παραγωγός στην εκπομπή “Ανάλυσε το” με τη ζωγράφο Κική Κολυμπάρη.

Αξίζει να αναφερθεί η συνεργασία της με τον Πέρη Μιχαηλίδη και το θέατρο Beton ως μεταφράστρια και δραματουργός, μεταξύ άλλων με τα έργα “Ποδήλατο στο χωριό” της Penelope Skinner και “Μια χώρα χωρίς λέξεις” της Dea Loher.

Το 2015 ανέβασε σε δική της μετάφραση και σκηνοθεσία το έργο του ελβετού Lukas Holliger “Απαγορεύεται ο φόβος” στο θέατρο Παραμυθίας, μια παράσταση που απασχόλησε αρκετές εβδομάδες τις ελβετικές εφημερίδες με θετικές κριτικές.

Την ίδια χρονιά γράφει το πρώτο της θεατρικό έργο για παιδιά “Η σφήκα η Ρίκα στο μαγεμένο δάσος” βασισμένο στον μύθο του Αισώπου “Ο τζίτζικας και ο μέρμηγκας”, το οποίο κυκλοφόρησε αργότερα σε παραμύθι με τον τίτλο “Ο Τρελοτζίτζικας και η σφήκα η Ρίκα” (παραγγελία) καθώς και το πιο σημαντικό έργο της καριέρας της “Η νύχτα της δολοφονίας του Πολκ”, που μέσα από προσωπική της έρευνα έβαλε το δικό της λιθαράκι σε ένα από τα πιο σκοτεινά σημεία της παγκόσμιας δικαιοσύνης, ενώ η παράσταση στην Αθήνα πήρε εννιά φορές παράταση.

Πέρα από την καλλιτεχνική της καριέρα η Αγγελίνα Γκαλμπένη, όντας απόφοιτη της Γερμανικής Γλώσσας και Φιλολογίας, διδάσκει ως καθηγήτρια γερμανικών στη Γερμανία, όπου ζει τα τελευταία χρόνια, έχοντας και την γερμανική κρατική πιστοποιήση διδασκαλίας BAMF, ενώ είναι και επίσημη εξετάστρια γερμανικών TELC.

Η ενασχόληση της με την ψυχολογία και την κοινωνιολογία, μαζί με την διδακτική της εμπειρία, της χάρισαν μια θέση στο Ανοιχτό Πανεπιστήμιο του Έσσεν ως καθηγήτρια της “Μη Λεκτικής Επικοινωνίας”, έναν τομέα της Κοινωνιολογίας.

Έναν συνδυασμό όλων των παραπάνω μπορεί κανείς να παρακολουθήσει στα σεμινάρια της, τα οποία παρουσιάζει σε διάφορα κράτη της Ευρώπης, όπως Ελβετία, Πορτογαλία και Σκωτία.

Θέλοντας να δώσει μια κοινή στέγη σε όλα αυτά με τα οποία ασχολείται, δημιούργησε την Galbeni Culture. Η Galbeni Culture δημιουργήθηκε για να συνδυάσει και να αναδείξει όσους περισσότερους τομείς της τέχνης γίνεται. Από θεατρικές παραγωγές, ταινίες, μαθήματα υποκριτικής και ξένων γλωσσών, μέχρι εκδηλώσεις και σεμινάρια, αλλά και εκδόσεις βιβλίων.

Όταν λοιπόν βλέπουμε νέους ανθρώπους σαν την Αγγελίνα να υπηρετούν με τέτοιο τρόπο τη τέχνη, ο καθένας  από το δικό του μετερίζι, κατανοούμε πως η χώρα μας βγάζει ακόμη φύση και στάση ζωής καλλιτέχνες. Είναι πολλοί αυτοί οι άνθρωποι που παλεύουν για να κρατήσουν τη τέχνη ψηλά. Αυτοί οι άνθρωποι εκφράζουν τον πολιτισμό της χώρας μας. Στα χέρια τους εναποθέτουμε το μέλλον.