Dedications
Martin Bon Jovi - Have a Nice Day Good day to all of you! Δήμητρα Wham! - Everything She Wants στον Δημήτρη μου Panos Moderator - When I Dream Καλημέρες!!

Ποίηση

ΑΛΦΑΒΗΤΑΡΙ ΤΩΝ ΠΑΘΩΝ – Αλχημικοί αλγόριθμοι

today04/12/2020 22

Background
share close

Αναδημοσίευση από το blog της Αικατερίνης Τεμπέλη.

Πέντε χρόνια λοιπόν μετά, απ’ το προηγούμενο βιβλίο μου που ήταν συλλογή διηγημάτων, μια ποιητική συλλογή, η πρώτη δική μου, κυκλοφορεί. Περίεργο που άργησα τόσο εδώ που τα λέμε, να κάνω αυτό το βήμα, μιας κι από παιδί ποιήματα γράφω (όπως έχω εξηγήσει σε κάποιες συνεντεύξεις μου και γνωρίζουν πολλοί άνθρωποι), αλλά να που ήρθε η ώρα. Φαίνεται πως για όλα υπάρχει η κατάλληλη στιγμή.

Στη χώρα που όλ@ ποσταρουν ποίηση, αλλά τα βιβλία των ποιητών εκδίδονται δύσκολα και παραμένουν απούλητα, δεκαετίες τώρα, έρχεται να προστεθεί και το δικό μου.

Δεν συγκεντρώνει πάντως αυτή η συλλογή, όσα ποιήματα κατά καιρούς έχω δημοσιεύσει εδώ και σε άλλα λογοτεχνικά περιοδικά. Όμορφο είναι που ψάχνετε μέρες τώρα και τα διαβάζετε, όπως δείχνουν τα στατιστικά μου, και καταλαβαίνω ότι προσπαθείτε να λύσετε το «μυστήριο» του περιεχομένου, όμως να ξέρετε πως πρόκειται για κάτι διαφορετικό: έχει ενότητα κι αν μοιάζει με ένα ποίημα απ’ όσα μπορείτε να βρείτε στο blog, είναι μόνο μ’ αυτό.

Απ’ την πρώτη στιγμή που το έγραψα άλλωστε, ένιωσα ότι θα υπήρχε και συνέχεια. Εσείς βέβαια που σταθερά έρχεστε εδώ, έχετε οπωσδήποτε διαβάσει κάποια ποιήματα της συλλογής που προδημοσίευσα, αλλά εξελίχτηκαν -οφείλω να πω-, κάπως διαφορετικά κι αν κάτι πιστεύω είναι απλώς ότι θα ταυτιστείτε με μερικές απ’ τις σκέψεις μου, τώρα που θα διαβάσετε όλη την συλλογή.

Τα υπόλοιπα, θα μου τα πείτε εσείς στο άμεσο μέλλον (εδώ θα βρείτε τη σελίδα του βιβλίου στο Facebook) και πολύ θα χαρώ να μάθω τη γνώμη σας. Άλλωστε αυτό που μ’ ενδιαφέρει είναι ο διάλογος μαζί σας, ποικιλοτρόπως. Κι είμαι βέβαιη πως αν μη τι άλλο, θα έχει μεγάλο ενδιαφέρον. Ο δικός μου πρώτος «διάλογος» πάντως ήταν με την εγκατάσταση του Κ ω σ τ ή, που διάλεξα να κοσμεί το εξώφυλλο.

Εκείνος γράφει για το έργο του που ανήκει στην συλλογή του ΕΜΣΤ και τιτλοφορείται «7ο απόσπασμα από τη χώρα του κανενός: τελετουργία της αλφαβήτου» (1988-2012), κάτι με το οποίο διάλεξα να κλείσω αυτή την ανάρτηση (που γίνεται με αρκετές δυσκολίες πάλι από ένα κινητό τηλέφωνο), κι εσείς μπορείτε να το διαβάσετε στο site του. Αξίζει να παρακολουθήσετε τη σκέψη του, μιας και ταυτίζομαι τόσο κι εγώ μαζί του:

«Δε μπορεί παρά να είναι εκρηκτική η καθημερινότητα. Έτσι και η αλφάβητός της. Η αλφάβητος σαν παραγωγός εκρηκτικών νοημάτων που προάγουν την επανεννοιοδότηση. Αυτός ο ευαίσθητος αγωγός, το λεπτό μαύρο σκοινάκι, σε αυτή μου την τελετουργία ενώνει τρεις αναγνώσεις. Αυτή του εφήμερου, της καθημερινότητας και της έννοιας του χρόνου. Κόμποι από εφημερίδες τρέχουν ανάμεσα από συμβολικά αντικείμενα που μπορεί και να ορίζουν διαφορετικά το εφήμερο. Η καθημερινότητα με μια πυκνή καταγραφή καθημερινών αντικειμένων ορίζει μια δικιά της λαβυρινθική ανάγνωση. Τέλος κόμποι από κάρβουνο ορίζουν ρυθμικά κάποιο χρόνο που καταλήγει στην έκρηξη του κεραυνού μου. Και οι τρείς αυτές ενότητες γράφουν τη ποιητική αίσθηση που θέλω να αναδείξω από αυτή τη τελετουργία.

Μπορείτε να διαβάσετε αυτή την αφήγηση; Μπορείτε με δυνατή φωνή να επιλέξετε ένα νέο τελετουργικό για την αλφάβητο; Μπορείτε να διηγηθείτε μια δικιά σας αποσπασματική ιστορία μέσα από την πορεία που χαράζει και μας οδηγεί το σκοινί, το ίχνος αυτό; Στη χώρα του κανενός τα αποσπάσματα μπορούν να ορίσουν μια άλλη ποιητική – αρκεί να είναι εκρηκτική».

Αικατερίνη Τεμπέλη

Written by: DreamCity

Rate it

0%