Dedications
Martin Bon Jovi - Have a Nice Day Good day to all of you! Δήμητρα Wham! - Everything She Wants στον Δημήτρη μου Panos Moderator - When I Dream Καλημέρες!!

Συνεντεύξεις

Συνέντευξη: Αχιλλέας Μωραΐτης

today15/09/2020 4

Background
share close

«Είναι αδύνατον ένας δημιουργός να αποκοπεί από όσα συμβαίνουν γύρω του».

Η πρώτη προσωπική του δουλειά μπορεί να ήρθε μαζί με την καραντίνα, όμως φέρει κάτι… παραδεισένιο. Ο Αχιλλέας Μωραΐτης κυκλοφόρησε το άλμπουμ του με τίτλο «Σταγόνες Παραδείσου» στις 29 Φεβρουαρίου 2020, δηλαδή μόλις λίγες μέρες προτού επιβληθεί στη χώρα μας το lock down λόγω κορωνοϊού. Παρ’ όλ’ αυτά, προσπαθεί πάντα να παραμένει δημιουργικός και πιστός στα όνειρά του. Το DreamCity WebRadio είχε τη χαρά να συνομιλήσει με τον νέο τραγουδοποιό για όλα εκείνα που αρχικά γέμισαν τη δημιουργική του «φαρέτρα» κι όσα εξακολουθούν να πλουτίζουν την ψυχή του.

Συνέντευξη-κείμενα: Αριστέα Σταυροπούλου

Επιμέλεια βίντεο: Σπύρος Ρουγγέρης

Ας φωτίσουμε το ξεκίνημα της ζωής του Αχιλλέα Μωραΐτη, δηλαδή τα προσχολικά χρόνια του, τότε που, ως πεντάχρονο παιδί ακόμα, επέλεξε το βιολί –ανάμεσα σε όλα τα μουσικά όργανα του Ωδείου όπου, κατόπιν δικής του επιθυμίας, τον πήγαν οι γονείς του. Αρκετά χρόνια το σπούδασε, κάνοντας θεωρία, αρμονία και αντίστιξη, ενώ στο σπίτι άκουγε πολλά και διάφορα –από κλασική μουσική έως τους μεγάλους Έλληνες δημιουργούς (Ξαρχάκο, Χατζιδάκι, Θεοδωράκη κ.λπ.)– ώσπου στην εφηβεία άρχισαν τα ροκ ακούσματα να παίρνουν τον πρώτο ρόλο. Αυτά ήταν και που τον έφεραν κοντά στην κιθάρα και στις πρώτες μουσικές μπάντες. 

Ωστόσο, όπως ο ίδιος σημειώνει, στα 26 του χρόνια «έχει ήδη κάνει έναν φυσιολογικό κύκλο και πλέον έχει επιστρέψει σε όσα εξαρχής τον διαμόρφωσαν μουσικά». Σε αυτό σημαντικό ρόλο έπαιξε η παραμονή του στην Κρήτη για έναν χρόνο, η οποία προσέθεσε τον έντονα παραδοσιακό ήχο στα καλλιτεχνικά του βιώματα και ενδιαφέροντα. Έτσι σήμερα, αφενός ο ίδιος δημιουργεί τραγούδια που ανήκουν στη λεγόμενη «έντεχνη» προσέγγιση του ελληνικού τραγουδιού και αφετέρου κάνει ανάλογες ελληνικές επιλογές ως ραδιοφωνικός παραγωγός, για την εκπομπή του «Νότες Αδέσποτες» στο ιντερνετικό ραδιόφωνο Ράδιο Αλληλέγγυοι. Για αυτήν την ενασχόλησή του αναφέρει: «Όσοι έχουμε ασχοληθεί με το ραδιόφωνο ξέρουμε ότι είναι μια τεράστια ανοιχτή αγκαλιά για όλους».

ΑΠΟ ΤΗ ΓΕΝΝΗΣΗ ΕΝΟΣ ΤΡΑΓΟΥΔΙΟΥ ΣΤΟ ΜΟΙΡΑΣΜΑ ΤΟΥ

Από νωρίς κατάλαβε την ανάγκη του να γράφει μουσική και στίχους –άλλωστε όπως τονίζει «η μουσική είναι μέσα στο ποιος είμαι». Πάντα, όμως, έδινε όσα έγραφε σε άλλους να τα ερμηνεύσουν. Αυτό άλλαξε το 2014, έπειτα από διάφορα που χρειάστηκε να βιώσει, ώστε να σταθεί μπροστά στο μικρόφωνο ο ίδιος. Την ίδια χρονιά γράφτηκε και το πρώτο τραγούδι του για τον δίσκο «Σταγόνες Παραδείσου», ένα τραγούδι με τίτλο «Παραμύθι». Ακολούθησαν τα υπόλοιπα, σε μία δημιουργική διαδικασία που ολοκληρώθηκε φέτος.

Όταν ο Αχιλλέας μιλάει για τα τραγούδια που γράφει, τα αντιμετωπίζει πραγματικά ως παιδιά του. Το ίδιο, όμως, αίσθημα ευθύνης και φροντίδας έχει και για όσα τραγούδια κάποιοι άλλοι δημιουργοί εμπιστεύθηκαν σε εκείνον για να τα ερμηνεύσει. «Ένοιωσα μεγάλη τιμή όταν η υπέροχη Αγγελική Καραπάνου και ο Χρήστος Παπανίκος με κάλεσαν να πω το “Κάβο Αμόρε” από τον ομώνυμο δίσκο. Το ίδιο αισθάνθηκα για τα “Κύματα” της Στέλλας Πετρίδου, που γράφει πάντα ξεχωριστά πράγματα. Αυτό αποτελεί την πιο πρόσφατη δουλειά στην οποία έχω συμμετάσχει και πρόκειται για έναν δίσκο-βιβλίο που θα κυκλοφορήσει σύντομα».

Στο ερώτημα αν έχει «ζηλέψει» πολύ κάποιο τραγούδι άλλων δημιουργών, απαντά ότι υπάρχουν αρκετά, αλλά ξεχωρίζει ένα που αγαπάει πολύ. «Ο “Παλιός Στρατιώτης”, σε μουσική Λαυρέντη Μαχαιρίτσα και στίχους Ισαάκ Σούση, είναι ένα τραγούδι που θα ήθελα πάρα πολύ να έχω δισκογραφήσει πρώτος». Ένας δίσκος με επανεκτελέσεις αγαπημένων του τραγουδιών, άλλωστε, περιλαμβάνεται στη λίστα όσων θέλει να κάνει κάποια στιγμή. «Υπάρχει μέσα μου σαν σκέψη, αλλά θέλω να ωριμάσω περισσότερο. Όπως το να μελοποιήσω και να τραγουδήσω έργα γνωστών ποιητών. Και τα δύο αποτελούν ένα τόλμημα που απαιτεί όχι μόνο θάρρος, αλλά και θράσος ή άγνοια κινδύνου, διότι δεν είναι εύκολο να αγγίξεις σημαντικά δημιουργήματα», σημειώνει και συνεχίζει: «Το μεγάλο δώρο των σπουδαίων Ελλήνων συνθετών προς όλους εμάς είναι ακριβώς ότι έβαλαν την ποίηση στα ελληνικά σπίτια».

ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΗΣ ΤΗΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΤΟΥ 2020

Με τα όσα έχουν συμβεί και συμβαίνουν τους τελευταίους μήνες και στη χώρα μας, η κουβέντα δεν θα μπορούσε να μη φωτίσει και τη δύσκολη και αβέβαιη πραγματικότητα των Ελλήνων δημιουργών της μουσικής, τόσο στο κομμάτι των πνευματικών δικαιωμάτων, που πάσχει πολλά χρόνια, όσο και σχετικά με όσα έφερε η πανδημία. Ο Αχιλλέας, μεταξύ άλλων, παραδέχεται ότι για ακόμα μία φορά αισθάνθηκε ότι ο κλάδος του αντιμετωπίζεται «σαν ερασιτέχνες και χομπίστες» και ότι ακόμα δεν έχουν βρεθεί εκείνες οι λύσεις που να καλύπτουν το σύνολο των δημιουργών και των εργαζομένων στον χώρο αυτό. Ο ίδιος, ως ένας εξαιρετικά νέος καλλιτέχνης, δυσκολεύεται να μένει αισιόδοξος. «Στην Ελλάδα πλέον οι δημιουργοί λαχταράμε να κάνουμε έναν δίσκο για την ίδια τη δημιουργία του, γνωρίζοντας ότι δεν θα βγάλουμε κάτι από αυτόν σε οικονομικό επίπεδο. Άλλωστε, οι διαδικτυακές πλατφόρμες εξυπηρετούν μόνο την προώθηση μιας δουλειάς, οπότε για το βιοποριστικό σκέλος στηριζόμαστε σχεδόν αποκλειστικά στα live μας».

ΟΝΕΙΡΑ ΚΑΙ ΣΧΕΔΙΑ

Απογοήτευση και αδράνεια λοιπόν; Σε καμία περίπτωση για τον Αχιλλέα Μωραΐτη. Δεν μπορεί να μη συνεχίσει να ονειρεύεται ένα καλύτερο αύριο, όπως δεν μπορεί να μην έχει «αρκετά πράγματα να μαγειρεύονται στα τσουκάλια» του, όπως χαρακτηριστικά λέει. Ήδη τελείωσε ηχογραφήσεις για τον πρώτο προσωπικό δίσκο του αδελφικού του φίλου και συνεργάτη Στάθη Δημητρουλάκου, για τον οποίο υπογράφει τη μουσική, κάποιους στίχους και όλη την παραγωγή. Παράλληλα, συνεχίζει τη συνεργασία με τη Στέλλα Πετρίδου, δουλεύοντας νέο υλικό, όπως και με άλλους στιχουργούς και ερμηνευτές για καινούργια τραγούδια. Προτεραιότητά του, βέβαια, σε αυτήν τη φάση είναι να κάνει την επίσημη παρουσίαση του δικού του δίσκου «Σταγόνες Παραδείσου», ενώ ανυπομονεί για ζωντανές εμφανίσεις και επαφή με το κοινό του, που θεωρεί «το οξυγόνο χωρίς το οποίο μαραζώνει κάθε καλλιτέχνης».

Written by: DreamCity

Rate it

0%