Κι η μουσική μαζί σου… Ταξιδιωτικές σημειώσεις (vol. 11)

Γραμμένο από την Αικατερίνη Τεμπέλη με αφορμή το τραγούδι της DUSK “What are the Chances”.

“Αnd tell me
what are the chances
of me meeting you in the rain
with nothing to say…”

Και πες μου, ποιες είναι οι πιθανότητες να σε συναντήσω τυχαία, επιστρέφοντας εδώ; Σιωπηλή σα δολοφόνος, ξανά στον τόπο του “εγκλήματος”. Νύχτα στην πόλη, κυνηγημένη απ’ την αιφνίδια καταιγίδα. Βρεγμένα ρούχα που κολλούν στο δέρμα μου σαν ενοχή…

“I had a dream, I was on fire
you were watching me closely
then you just left.
I had a dream it turned into nightmare…”

Κόκκινα τα φανάρια, προειδοποιητικά “απαγορεύεται”. Δεύτερες ευκαιρίες, αν υπήρχαν… Κι οι φλόγες μου στον ουρανό δε φτάνουν. Ούτε ένα άστρο δεν κατάφερα να κάψω. Άχρηστη λαμπαδιάζοντας, παγώνω. Ορμητική η βροχή, με σβήνει… Στάχτες η δόξα μου μπροστά σου…

“I feel beaten and broken again beaten and broken…”

Τόσο οξύ και δηλητήριο η απουσία σου… Ψάχνω αντίδοτο παντού. Μα δε μεθάω με βαριά ποτά. Τι που νοθεύουν το αίμα μου; Φτάνει η σκέψη σου…

“Will you come for me?”

Αικατερίνη Τεμπέλη, Podgorica, 20/7/2019