Κι η μουσική μαζί σου… Ταξιδιωτικές σημειώσεις (vol. 3)

Γραμμένο από την Αικατερίνη Τεμπέλη για το Summertime της Janis Joplin.

“Summertime, time, time…”

Κι είναι και κάποιες φορές που το καλοκαίρι περνάει ξυστά από δίπλα μας. Προσπαθεί να μας δελεάσει με ακύμαντες γαλαζοπράσινες θάλασσες και μυρωδιές από λάδι καρύδας. Μας παίρνει στη ραστώνη του και μας γυρίζει στα πολύβουα, πέτρινα σοκάκια παλιάς πόλης. Μάταια όμως. Ο νους, αλλού…

“No, no, no, no, don’t you cry…”

Δεν αναλύεται σε δάκρυα πάντα η θλίψη. Μερικές φορές φοράει μαύρες σκιές στον ήλιο κι αναπαύεται σε μωβ λουλούδια. Γιατί ξέρει πως θ’ αλλάξει ρούχο η ζωή. Στην επόμενη σελίδα, στην επόμενη στροφή, στο επόμενο βλέμμα, θα κεράσει ουρανό.

“One of these mornings
You’re gonna rise, rise up singing,
You’re gonna spread your wings,
Child, and take, take to the sky…”

Γι’ αυτό όσες ουλές κι αν έχεις, μέτρα τες περήφανα. Σ’ έφτασαν εδώ που είσαι και κανείς δεν ξέρει πόσους πόνους έκρυψαν οι θρίαμβοί σου. Να σε βλάψουν, δεν μπορούν τώρα. Κι ένα απ’ τα επόμενα πρωινά, θα ξεδιπλώσεις τα ολοκαίνουρια φτερά σου…

“But until that morning
Honey, nothing’s going to harm you now…”

Αικατερίνη Τεμπέλη, Budva, 10/7/2019