Dedications
Martin Bon Jovi - Have a Nice Day Good day to all of you! Δήμητρα Wham! - Everything She Wants στον Δημήτρη μου Panos Moderator - When I Dream Καλημέρες!!

Άρθρα

1978: Όταν οι Cramps έπαιξαν σ’ ένα κρατικό ψυχιατρείο της Καλιφόρνια

today04/06/2019 10

Background
share close

Γράφει η Αικατερίνη Τεμπέλη.

Είμαστε οι Cramps και είμαστε απ’ τη Νέα Υόρκη και οδηγήσαμε 3000 μίλια για να παίξουμε για σας, άνθρωποι!“. Έτσι ξεκίνησε η πιο ξεχωριστή πανκ συναυλία του συγκροτήματος που όντας σε περιοδεία αποφάσισε να ταξιδέψει το 1978, την 13η Ιουνίου πιο συγκεκριμένα, ως τη Νάπα της Καλιφόρνια, που εκείνη την εποχή δεν φημιζόταν για όσα ξέρουμε σήμερα, καθώς μόλις τότε άρχιζε να αναπτύσσεται η οινική της βιομηχανία. Πώς συνέβη αυτό; Ασυνήθιστη επιλογή, αλλά έχει την εξήγησή της. Δεν το σκέφτηκαν μόνοι τους πάντως, οι Cramps. Θα μάθετε παρακάτω ποιοι είχαν την ιδέα.

Ο Lux Interior, ο τραγουδιστής της μπάντας λοιπόν, έκανε αυτή την εισαγωγή που διαβάσατε ήδη, αφού άρχισε η συναυλία με το «Mystery Plane». Περίπου 100-200 ψυχικά πάσχοντες ήταν εκεί φωνάζοντας άλλοι «τhank you!» κι άλλοι «Fuck you!», άλλοι χορεύοντας ενθουσιασμένοι κι άλλοι παρακολουθώντας πιο ήσυχα. Κι ο Lex συνέχισε να απευθύνεται σε κείνους λέγοντάς τους: «Και κάποιος μου είπε ότι εσείς είστε τρελοί άνθρωποι, αλλά δεν είμαι τόσο σίγουρος γι’ αυτό. Μου φαίνεστε εντάξει εμένα«.

Οι μουσικοί που ζουν ακόμη, δεν θυμούνται και πολλά απ’ αυτή τη συναυλία, πέρα απ’ το ότι η αρχική αμηχανία, η όποια ανησυχία υπήρχε εκ μέρους τους, διαλύθηκε όταν άρχισε η μουσική. «Ήταν σαν να πηγαίνεις στον Άρη, από την άποψη της αλληλεπίδρασης με το ακροατήριο«, δήλωσε χαρακτηριστικά ο ο κιθαρίστας των Mutants, Brendan Early. «Ήταν ένα όμορφο, όμορφο πράγμα«, λέει η Jill Hoffman-Kowal του Target Video, της εταιρείας δηλαδή που βιντεοσκοπούσε. «Αυτό που κάναμε για αυτούς τους ανθρώπους ήταν απελευθερωτικό. Διασκέδαζαν τόσο πολύ. Προσποιούνταν ότι τραγουδούσαν (ενν: με μικρόφωνο), πηδούσαν στη σκηνή. Έζησαν λίγες ώρες απόλυτης ελευθερίας. Δεν έκριναν την μπάντα κι η μπάντα δεν τους έκρινε«.

https://www.youtube.com/watch?time_continue=2&v=Fat2rswNJ1k

Εκείνη την μέρα λοιπόν καταγράφηκε το live (που παρακολούθησαν εκτός απ’ τους ασθενείς, κάποιες-οι απ’ το προσωπικό του ψυχιατρείου και μερικοί φανατικοί φίλοι του συγκροτήματος, για τους οποίους έχει γραφτεί ότι δύσκολα τους ξεχώριζες απ’ τους έγκλειστους) με μια Sony Portapak κάμερα, αν και ο Bart Swain, ο άνθρωπος δηλαδή που ήταν πίσω απ’ όλο αυτό και θα μάθουμε παρακάτω περισσότερα για κείνον,ανησυχούσε μιας και τον ενδιέφερε να προστατευτεί η ανωνυμία των ασθενών. Καθώς όμως το αφεντικό του, ο επικεφαλής Alan Beals, δεν απαίτησε να κλείσει η κάμερα, αποφάσισε κι εκείνος ως νεοφερμένος στη δουλειά τότε, να μη μιλήσει. Έτσι έμεινε αυτό το υλικό και μπορούμε να το βλέπουμε ακόμη, τόσες δεκαετίες μετά.

Δεν καταγράφηκε βέβαια η αρχή της συναυλίας, με μια άλλη μπάντα που άνοιγε για τους Cramps, τους The Mutants, και κανείς δεν φαίνεται να έχει μια σαφή εξήγηση γι’ αυτό. Έτσι κι αλλιώς πάντως η βραδιά αυτή ξεχωρίζει στην ιστορία της πανκ μουσικής και δείχνει τον τρόπο που σκέφτονταν κάποιοι άνθρωποι σαν τον Swain τότε, στον χώρο της ιδρυματικής ψυχιατρικής.

Αλλά ποιος ήταν αυτός ο άνθρωπος που είχε τέτοιες ιδέες; Για να μάθουμε λίγα πράγματα για κείνον. Ο Bart Swain λοιπόν, ήταν ένας ειδικός που είχε πρόσφατα προσληφθεί στη μονάδα CPS, δηλαδή στην Central Program Services (του California Department of State Hospital, στη Napa). Κι όταν του τηλεφώνησε ο Howie Klein, που έγραφε σε διάφορα zines κι είχε σχέση με τη μουσική, προτείνοντάς του να παίξει δωρεάν στο ψυχιατρείο το συγκρότημα The Readymades, ο Swain άρπαξε την ευκαιρία. Τελικά όμως έπαιξαν οι Μutants και Cramps και κανείς δεν θυμάται γιατί ακριβώς έγινε η αλλαγή. Και στη συνέχεια όμως, ο Swain εξακολούθησε να καλεί μουσικούς που έπαιζαν βιολί ή μπλουζ ή ροκ μουσική κτλ, ώστε να έχουν την ευκαιρία οι ψυχικά πάσχοντες να έρχονται σ’ επαφή με διάφορα ακούσματα. Ήταν ένας άνθρωπος αντίθετος στον πόλεμο του Βιετνάμ, με ανθρωπιστική προσέγγιση στον χώρο δουλειάς του.

Για την ιστορία έχει νόημα ν’ αναφερθεί πως ανάλογης αξίας εμφανίσεις για τις εποχές εκείνες, σε ιδρυματικούς χώρους, θεωρούνται και η συναυλία των Sex Pistols στη φυλακή Chelmsford, αλλά και μιας λιγότερο γνωστής thrash metal μπάντας που ονομαζόταν Gobstopper κι έπαιξε σ’ ένα χριστουγεννιάτικο πάρτι, σε χώρο που φιλοξενούσε παιδιά και ενήλικες με αναπτυξιακές αναπηρίες. Οι δε Mutants, για τους οποίους έγινε λόγος, έπαιξαν κάποτε και σ’ ένα σχολείο για κωφούς. Τα παιδιά παρακολούθησαν με τις πιτζάμες τους τη συναυλία και κρατούσαν φουσκωμένα μπαλόνια για να «νιώσουν» τη μουσική. Όμορφες εικόνες, σκληρών εποχών, για τόσους και τόσους ανθρώπους, που η μουσική τους απελευθέρωνε απ’ την οδυνηρή πραγματικότητα, έστω και για λίγο. Κι αυτό ήταν κάτι.-

Πηγές:

https://aikaterinitempeli.wordpress.com/2019/03/15/1978-%CF%8C%CF%84%CE%B1%CE%BD-%CE%BF%CE%B9-cramps-%CE%AD%CF%80%CE%B1%CE%B9%CE%BE%CE%B1%CE%BD-%CF%83-%CE%AD%CE%BD%CE%B1-%CE%BA%CF%81%CE%B1%CF%84%CE%B9%CE%BA%CF%8C-%CF%88%CF%85%CF%87%CE%B9%CE%B1/?fbclid=IwAR31UZxlRX8WtvfBRqZbkkSFFAqEqRoMpDHIgxLitjgma1mr6MYkb0-cffA

https://noisey.vice.com/en_us/article/rkqq3x/when-the-cramps-and-the-mutants-invaded-a-mental-hospital

http://www.openculture.com/2016/02/the-cramps-play-a-mental-hospital-in-napa-california-in-1978-the-punkest-of-punk-concerts.html?fbclid=IwAR1nGVv8joeFuAndoyd3Kljon64UPPMoLZyi1651x9miTQAjUbeMyYJ5FYk

Written by: DreamCity

Rate it

0%